Διπλάσια πιθανότητα να αναπτύξουν καρκίνο στη μήτρα, σε σχέση με τις υπόλοιπες , έχουν οι γυναίκες που εμφανίζουν πολύποδες!

Αυτό τονίζουν οι γυναικολόγοι προσθέτοντας πως σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες έχει διαπιστωθεί ότι 10-34% των περιπτώσεων καρκίνου του ενδομητρίου σε γυναίκες στην εμμηνόπαυση σχετίζονται με την παρουσία πολυπόδων.

Ταυτόχρονα όμως οι πολύποδες μπορεί να είναι αιτία υπογονιμότητας (αποβολή) σε γυναίκες που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία.

«Πράγματι τα στοιχεία δείχνουν ότι διπλασιάζεται η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου στις γυναίκες αυτές και για το λόγο αυτό θα πρέπει να αφαιρούνται άμεσα οι πολύποδες» αναφέρει ο Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κ Στέφανος Χανδακάς.

Σύμφωνα με τους γυναικολόγους η αντιμετώπιση των πολυπόδων του ενδομητρίου γίνεται χειρουργικά. Η υστεροσκόπηση αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για την αφαίρεση των πολυπόδων του ενδομητρίου. Όταν οι πολύποδες εντοπιστούν έγκαιρα, πριν επεκταθούν, γίνεται καυτηριασμός. Αντίθετα η απόξεση του ενδομητρίου θα αποτύχει στην πλήρη αφαίρεση των πολυπόδων, στο 1/3 των περιπτώσεων. Η αφαίρεση ενός πολύποδα δεν αποκλείει την πιθανότητα να εμφανίσει η γυναίκα στο μέλλον έναν νέο πολύποδα.

ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ- ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ- ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Ο πολύποδας του ενδομητρίου είναι μία καλοήθης μάζα η οποία αναπτύσσεται στο εσωτερικό περίβλημα της μήτρας, το ενδομήτριο. Συνήθως συνδέεται με τη μήτρα με έναν λεπτό μίσχο, αλλά ορισμένες φορές μπορεί να έχει πλατιά βάση και πρόκειται για μία εξαιρετικά συχνή αλλοίωση (ανευρίσκεται στο 10% των γυναικών που υποβάλλονται σε υστερεκτομή), η οποία εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 40-60 χρόνων.

Ο μίσχος του πολύποδα μπορεί να είναι εξαιρετικά μακρύς, φτάνοντας ορισμένες φορές μέχρι και τον τράχηλο. Το μέγεθος του πολύποδα μπορεί να ποικίλει, από λίγα χιλιοστά έως μερικά εκατοστά. Ο καλοήθης αυτός όγκος μπορεί να αντιδρά ή όχι στις ωοθηκικές ορμόνες, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον φυσιολογικό ιστό του ενδομητρίου.

Στις περισσότερες περιπτώσεις αναπτύσσεται στον πυθμένα της μήτρας, χωρίς όμως να αποκλείεται η εμφάνισή του σε οποιοδήποτε σημείο της κοιλότητας του ενδομητρίου ή και στον ισθμό του τραχήλου.

Συνήθως πρόκειται για μονήρη βλάβη, αλλά στο 20% των περιπτώσεων αναπτύσσονται πολλαπλοί πολύποδες.

Μορφολογικά οι πολύποδες διακρίνονται σε τρεις βασικές κατηγορίες:

Yπερπλαστικοί πολύποδες( οι συνηθέστεροι με ποικιλία στο μέγεθος και στο σχήμα τους, ενώ ταυτόχρονα είναι ευαίσθητοι στη δράση των οιστρογόνων)
Ατροφικοί πολύποδες ( απαντώνται σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και πρόκειται για υπερπλαστικούς ή λειτουργικούς πολύποδες που έχουν ατροφήσει)
Λειτουργικοί πολύποδες( λιγότερο συχνοί, εμφανίζουν παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά του γειτονικού ενδομητρίου).
«Συνήθως οι πολύποδες δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Στις περιπτώσεις που είναι συμπτωματικοί, η συνηθέστερη εκδήλωσή τους είναι η απώλεια μικρής ποσότητας αίματος από τον κόλπο στην μέση του κύκλου και η αυξημένη απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια της περιόδου»εξηγεί ο Δρ Χανδακάς και καταλήγει.

«Αποτελούν αίτιο αιμορραγίας από τον κόλπο στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες στο 40-50%. Όταν ο πολύποδας έχει αποκτήσει αγγεία, μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια της περιόδου και σταγονοειδής κολπική αιμόρροια στο μεσοδιάστημα μεταξύ των περιόδων ή μετά την εμμηνόπαυση».

Ένας ενδομητριακός πολύποδας εντοπίζεται συνήθως κατά την διάρκεια ενός τακτικού υπερηχογραφικού ελέγχου η κατά την διερεύνηση της κολπικής αιμόρροιας.

Ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο στην απεικόνιση των ενδομητρικών πολυπόδων είναι η σονοϋστερογραφία, μία μορφή υπέρηχου και η τρισδιάστατη υπερηχογραφία, μέθοδοι που ανιχνεύουν με μεγάλη ευαισθησία την ύπαρξη των ενδομητρικών πολυπόδων και είναι πλέον εξέταση ρουτίνας στο κατάλληλα εξοπλισμένο ιατρείο του ειδικού γυναικολόγου.

Η εξέταση εκλογής για την απεικόνισή τους είναι η διαγνωστική υστεροσκόπηση, κατά την οποία ένα ειδικό ενδοσκόπιο, το υστεροσκόπιο προωθείται διαμέσου του τραχήλου μέσα στην ενδομητρική κοιλότητα και επιτρέπει στον γυναικολόγο που είναι εξοικειωμένος με τη χρήση της να έχει άμεση οπτική επαφή με την κοιλότητα, να διαπιστώσει πιθανές αλλοιώσεις όπως και να λάβει δείγματα για βιοψία.

Ανώδυνα, αναίμακτα, χωρίς εκτομή ιστού, χωρίς τραύμα και χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο ακράτειας, αντιμετωπίζονται πλέον ενδοσκοπικά τα περιεδρικά συρίγγιακαι η κύστη κόκκυγος, τα οποία ταλαιπωρούν εκατομμύρια ανθρώπους!

Αυτό ανακοινώθηκε στο παγκοσμίως αναγνωρισμένο, πιστοποιημένο πανεπιστημιακό κέντρο προηγμένης χειρουργικής IRCAD στο Στρασβούργο.

«Τώρα πλέον και στην Ελλάδα η θεραπεία για τα περιεδρικά συρίγγια και την κύστη κόκκυγος γίνεται με ελάχιστα επεμβατική μέθοδο .Δεν χρησιμοποιούμε νυστέρι αλλά η επέμβαση γίνεται ενδοσκοπικά»αναφέρειο χειρουργός Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, Πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής και Δ/ντης Χειρουργικής Κλινικής Ομίλου Ιατρικού Αθηνών – Ιατρικό Περιστερίου (www.axiarchos.gr) .

«Με ειδικό ενδοσκόπιο ( συριγγοσκόπιο), το οποίο συνδέεται σε μικροσκοπική κάμερα όπως το λαπαροσκόπιο, συνεχίζει ο κ Ξιάρχος, μπαίνουμε στο στόμιο του συριγγίου , χαρτογραφούμε σε τρισδιάστατη οθόνη υψηλής ευκρίνειας την πορεία του και με laserή RF(ραδιοσυχνότητες) καταστρέφουμε το επιθήλιο του και ουσιαστικά το ίδιο το συρίγγιο. Ανώδυνα, αναίμακτα, χωρίς εκτομή ιστού, χωρίς τραύμα, χωρίς αλλαγές και το σπουδαιότερο χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο ακράτειας».

Η επέμβαση διαρκεί μόλις λίγα λεπτά, γίνεται και με τοπική αναισθησία και άμεση είναι η επιστροφή του ασθενούς στο σπίτι και στις καθημερινές δραστηριότητες του.

Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο θεραπεύουμε πλέον και την κύστη κόκκυγος.

ΠΕΡΙΕΔΡΙΚΑ ΣΥΡΙΓΓΙΑ

Συρίγγια μπορούν να δημιουργηθούν σε πολλά σημεία του οργανισμού. Τα περιεδρικά συρίγγια όμως εμφανίζονται στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό.Στην μεγαλύτερη πλειονότητά τους προκαλούνται από την φλεγμονήκαι την απόφραξη του εκφορητικού πόρου των περιπρωκτικών αδένων.

Σύμφωνα με τους χειρουργούς οι αδένες αυτοί εκβάλλουν στην οδοντωτή γραμμή, στο όριο μεταξύ του πλακώδους και του κυλινδρικού επιθηλίου στον αυλό του πρωκτού. Η απόφραξη των αδένων αυτών προκαλεί φλεγμονή, διόγκωση των αδένων και τελικά δημιουργία αποστήματος.

Το απόστημα που εκδηλώνεται με πόνο, κοκκινίλα και διόγκωση συνήθως εμφανίζεται στο δέρμα του πρωκτού. Η αυτόματη διάνοιξη του αποστήματος ή η χειρουργική παροχέτευση του έχει σαν αποτέλεσμα την εκτόνωση της φλεγμονής αλλά η επικοινωνία με το έντεροπαραμένει. Η τομή μπορεί να επουλωθεί ή να παραμείνει μία μικρή οπή από την οποία κατά καιρούς ρέει πυώδες υγρό. Αν η τομή επουλωθεί και παραμείνει η επικοινωνία με το έντερο, το απόστημα μπορεί να εμφανισθεί ξανά .

Για το λόγο αυτό πλέον η ενδεδειγμένη μέθοδος οριστικής αντιμετώπισης των περιεδρικών συριγγίων είναι η ενδοσκοπική με τη χρήση laser.

ΑΙΤΙΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Άλλες αιτίες περιεδρικών αποστημάτων είναι:

η ιδραδενίτιδα,
η είσφρυση τριχών,
απλοί δοθιήνες ( καλόγηροι)του περιπρωκτικού δέρματος,
η φυματίωσηκαι άλλα.
«Η διάγνωσητων περιεδρικών αποστημάτων γίνεται εφικτή στις περισσότερες περιπτώσεις με το ιστορικό και την κλινική εικόνα. Η ύπαρξη σκληρής επώδυνης και κόκκινης μάζας στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό θέτει την διάγνωση»προσθέτει οκ. Ξιάρχος και καταλήγει

« Πολλές φορές όμως τα αποστήματα εντοπίζονται βαθιά, προκαλούν μόνο πυρετόκαι δεν είναι εύκολο να διαγνωσθούν. Στις περιπτώσεις αυτές το η μαγνητική τομογραφία δίνει την διάγνωση και παρέχει σαφείς ανατομικές λεπτομέρειες ώστε να είναι εύκολη η χειρουργική αντιμετώπιση του αποστήματος».

Η συντηρητική αντιμετώπιση των αποστημάτων με αντιβιοτικόδεν ενδείκνυται.

ΚΥΣΤΗ ΚΟΚΚΥΓΟΣ -ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Η κύστη κόκκυγος ή τριχοφωλεακό συρίγγιο είναι μια χρόνια φλεγμονή στην περιοχή του κόκκυγα( στην ουρά). Ο κυστικός αυτός σχηματισμός δημιουργείται, συνήθως από διείσδυση τριχών μέσα στο δέρμα, αλλά ενδέχεται να οφείλεται και σε κύστη που σχηματίστηκε κατά την εμβρυϊκή ζωή του ασθενή.

Η πάθηση είναι περισσότερο συνηθισμένη στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες και εμφανίζεται κυρίως σε ηλικίες μεταξύ της εφηβείας και των 40 χρόνων. Παράλληλα, παρατηρείται συχνότερα σε δασύτριχα ή παχύσαρκα άτομα παρόλα αυτά, εξαιρετικά συχνά συναντάται και σε λεπτά άτομα.

Τα συμπτώματα που παρουσιάζει είναι :

Εμφάνιση μικρής διόγκωσης στην ουρά
Δημιουργία μεγάλης και επώδυνης φλεγμονώδους μάζας- αποστήματος
Εκροή υγρού ή πυώδους υλικού από το απόστημα
Ενόχληση απλά και μόνο στη μέση
Το απόστημα όταν φλεγμαίνει γίνεται κόκκινο, διογκώνεται και σκληραίνει, ενώ μπορεί να εκρέει δύσοσμο πύον.
Επιπλέον, η φλεγμονή προκαλεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, πυρετό, καταβολή του οργανισμού και ναυτία.

ΝΕΑ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΒΑΛΒΙΔΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
Νέα εποχή στην καρδιοχειρουργική και συγκεκριμένα στον τομέα της διαδερμικής αλλαγής (χωρίς χειρουργείο)καρδιακών βαλβίδων, ανοίγει η δημιουργία μιας νέας βαλβίδας η οποία θα αντικαθιστά την πνευμονική!

Η νέα καρδιακή βαλβίδα, που ονομάζεται “Venus-Pvalve”, είναι βιοπροσθετικό προϊόν και αναμένεται να βελτιώσει ποιοτικά την ζωή όσων έχουν χειρουργηθεί για τετραλογία Fallotή για άλλες συγγενείς καρδιοπάθειες, όπου έχει γίνει χειρουργική παρέμβαση στην πνευμονική βαλβίδα.

«Η νέα βαλβίδα ανοίγει πράγματι μια νέα εποχή στον τομέα της διακαθετηριακής αλλαγής καρδιακών βαλβίδων και αναμένεται να είναι κατάλληλη για περίπου το 60% των χειρουργημένων στην πνευμονική βαλβίδα ασθενών, έναντι του 20% για τους οποίους ήταν κατάλληλες οι διαδερμικές βαλβίδες της προηγούμενης γενιάς» τονίζει ηΠαιδοκαρδιολόγοςκαι Καρδιολόγος Συγγενών Καρδιοπαθειών Ενηλίκωνκ. Αφροδίτη Τζίφα.

ΤΕΤΡΑΛΟΓΙΑ FALLOT

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία περίπου ένα στα εκατό νεογνά γεννιούνται με συγγενή καρδιοπάθεια και εξ αυτών το 7% πάσχει από τη νόσο τετραλογία Fallot. Στη νόσο αυτή συνυπάρχουν στένωση της πνευμονικής βαλβίδα καθώς και μία ενδοκαρδιακή επικοινωνία («τρύπα»), η οποία λέγεται μεσοκοιλιακή επικοινωνία.

Κατά την διόρθωση της τετραλογίας Fallotη πνευμονική βαλβίδα συχνά πρέπει να διανοιχθεί . Η διάνοιξη όμως διαταράσσει την αρχιτεκτονική της βαλβίδας με αποτέλεσμα να προκαλείται βαλβιδική «ανεπάρκεια», δηλαδή διαφυγή αίματος προς το δεξιό διαμέρισμα της καρδιάς (την δεξιά κοιλία) Η παλινδρόμηση αίματος προς τα πίσω προκαλεί διάταση της δεξιάς κοιλίας με επακόλουθη καρδιομεγαλία. Για το λόγο αυτό μελλοντικά ο ασθενής πρέπει να προχωρήσει στην αντικατάσταση της βαλβίδας με άλλη στεγανή. Αυτό μέχρι σήμερα γινόταν και γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις με επαναληπτικό ανοιχτό χειρουργείο καρδιάς.

«Σήμερα σε πολλές περιπτώσεις το ανοικτό χειρουργείο καρδιάς μπορεί να αποφευχθεί με την διακαθετηριακή αντικατάσταση της πνευμονικής βαλβίδας»αναφέρει η κ Τζίφα.

Η μέθοδος της διαδερμικής αντικατάστασης ( χωρίς χειρουργείο) εφαρμόζεται με επιτυχία την τελευταία 15ετία. Μέχρι τώρα έχουν τοποθετηθεί περισσότερες από 7000 διαδερμικές βαλβίδες πνευμονικής ανά τον κόσμο με απλό καρδιακό καθετηριασμό.

Παρά το γεγονός αυτό, μόνο το 15-20% από αυτούς που είχαν υποβληθεί ήδη σε κάποια διορθωτική εγχείρηση στην παιδική ηλικία, μπορούν να αντικαταστήσουν την ελαττωματική πνευμονική βαλβίδα τους με διαδερμική. Κι αυτό γιατί η φυσική πνευμονική βαλβίδα του ασθενούς διατείνεται με την πάροδο του χρόνου σημαντικά και η διάμετρός της είναι μεγαλύτερη από τις υπάρχουσες διαδερμικές βαλβίδες, οι οποίες φτάνουν σε μέγεθος μέχρι 2.6 εκατοστά.

«Για το λόγο αυτό, εξηγεί η κ. Τζίφα, σχεδιάστηκε μια νέα καρδιακή βαλβίδα προς αντικατάσταση της πνευμονικής βαλβίδας σε ασθενείς που έχουν χειρουργηθεί για τετραλογία Fallotή για άλλη καρδιοπάθεια, από την οποία έχει υποστεί βλάβη η πνευμονική βαλβίδα».

Η νέα βαλβίδα που ονομάζεται “VenusPvalve” θα δοκιμαστεί σε νέα Ευρωπαϊκή Κλινική μελέτη και αναμένεται να είναι κατάλληλη για περίπου το 60% χειρουργημένων στην πνευμονική βαλβίδα ασθενών.

Η παραμονή σοβαρής ανεπάρκειας της πνευμονικής βαλβίδας θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια και σοβαρές αρρυθμίες, ως εκ τούτου η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των ασθενών αυτών είναι καθοριστικής σημασίας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΠΑΡΚΕ ΜΕΤΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ

Μεταξύ των κορυφαίων της ομάδας Μπάσκετ της Κηφισιάς είναι φέτος ο διεθνής μπασκετμπολίστας Δημήτρης Μαυροειδής, που επέστρεψε στο παρκέ πιο δυνατός , μετά από θεραπεία με αυτόλογα βλαστοκύτταρα στο γόνατο του!

Χάρη στην πρωτοποριακή θεραπεία, που πλέον εφαρμόζεται και στη χώρα μας από τον διαπρεπή Ορθοπεδικό Χειρουργό και Αθλητίατρο Δρ Σταύρο Αλευρογιάννη και την ομάδα του, ο διεθνής μπασκετμπολίστας επέστρεψε μετά από δίχρονη απουσία πιο δυνατός και με δίψα για νέες διακρίσεις.

«Πράγματι νιώθω πολύ δυνατός μετά την πρωτοποριακή θεραπεία με βλαστοκύτταρα και θέλω για μια ακόμη φορά να ευχαριστήσω τον γιατρό μου τον Δρ Σταύρο Αλευρογιάννη» αναφέρει ο διεθνής μπασκετμπολίστας-φοιτητής Ιατρικής-και προσθέτει.

«Η ιατρική στην Ελλάδα σε πολλούς τομείς και συγκεκριμένα στην θεραπεία των αθλητικών κακώσεων με βλαστοκύτταρα, πρωτοπορεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι Έλληνες γιατροί ανταγωνίζονται επάξια από συναδέλφους τους από άλλες ανεπτυγμένες χώρες».

Ο διεθνής μπασκετμπολίστας είχε τραυματιστεί πριν από ένα και πλέον χρόνο στο γόνατο και είχε υποβληθεί σε θεραπεία με τις κλασσικές μεθόδους χωρίς όμως το αναμενόμενο αποτέλεσμα.

«Νιώθουμε υπερήφανοι που ο Δημήτρης πρωταγωνιστεί και πάλι στο παρκέ μετά την θεραπεία με βλαστοκύτταρα που τον υποβάλλαμε για να αντιμετωπίσουμε το σοβαρό τραυματισμό του» τονίζει ο πρωτοπόρος Ορθοπεδικός Χειρουργός και ΑθλητίατροςΔρ Σταύρος Αλευρογιάννης.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟΛΟΓΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ

Μέχρι πρόσφατα στους τραυματισμούς των αθλητών γινόταν εφαρμογή των κλασσικών μεθόδων θεραπείας που όλοι γνωρίζουμε, φυσιοθεραπείες, αντιφλεγμονώδη, εγχύσεις ενζύμων, αιμοπεταλίων (PRP) και κορτιζόνης.

Τα τελευταία χρόνια όμως η εξέλιξη της επιστήμης ανέτρεψε τα δεδομένα με τις σύγχρονες βιολογικές θεραπείες με βλαστοκύτταρα. Οι πρωτοποριακές θεραπείες με βλαστοκύτταρα έχουν προκαλέσει πραγματική επανάσταση στο χρόνο της αποκατάστασης των τραυματισμών και στην ασφαλέστερη επανένταξη των αθλητών στο επίπεδο της αθλητικής δραστηριότητας, που βρίσκονταν πριν από τον τραυματισμό.

Σύμφωνα με τον Δρ Αλευρογιάννη η θεραπεία χωρίζεται σε δύο στάδια. Στο πρώτο στάδιο, ο ασθενής υποβάλλεται σε αφαίρεση μικρού τεμαχιδίου λίπους, με τοπική νάρκωση .

Στο δεύτερο στάδιο, μετά από περίπου 20 ημέρες, γίνεται εφαρμογή των ενεργοποιημένων, με το αίμα του ίδιου του ασθενούς, μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων στην πάσχουσα περιοχή ή άρθρωση, είτε με τη μορφή ένεσης, είτε και αρθροσκοπικά με ειδική τεχνική, όταν η βλάβη είναι μεγάλη.

Το πρωτόκολλο ολοκληρώνεται με ενδοφλέβια χορήγηση και άλλων βλαστοκυττάρων, στα πλαίσια της ενεργοποίησης του οργανισμού, αφού τα βλαστοκύτταρα, έτσι κι αλλιώς, αποτελούν μια φυσιολογική διεργασία του σώματός μας για την αντιμετώπιση βλαβών. Η όλη διεργασία ολοκληρώνεται με τη λήψη ισχυρών αντιοξειδωτικών και αποτελεί απλή ιατρική πράξη, αφού στην ουσία δίνουμε “ώθηση” σε μια διεργασία που ο ίδιος ο οργανισμός επιτελεί.

Ο αθλητής-ασθενής δεν έχει ανάγκη να παραμείνει στην κλινική, δεν χρησιμοποιεί εξωτερική βοήθεια για το περπάτημά του και η θεραπεία του ολοκληρώνεται με εξατομικευμένα κατά περίπτωση φυιοθεραπευτικά πρωτόκολλα, χρησιμοποιώντας τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα ( διαμαγνητική αντλία, κρυοσάουνα, υπερβαρικό οξυγόνο, κτλ).

«Στους επαγγελματίες αθλητές, που δεν έχουμε το χρονικό περιθώριο της επεξεργασίας και ενεργοποίησης των βλαστοκυττάρων, αλλά θέλουμε άμεση παρέμβαση και αποκατάσταση, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ετερόλογα ( από άλλο δότη) ή και αλλογενή βλαστικά κύτταρα, καθώς δεν έχουν αντιγονικές ιδιότητες και δεν προκαλούν παρενέργειες, ενώ ακόμη καλύτερα προτιμούμε να παίρνουμε βλαστοκύτταρα από τον αθλητή στην αρχή της αθλητικής σεζόν, να τα κρυοσυντηρούμε και να τα έχουμε έτοιμα γι′ αυτόν, όποτε τα χρειαστεί» εξηγεί ο διαπρεπής αθλίατρος .

Με τον τρόπο αυτό αντιμετωπίζονται πολύ γρήγορα και με ασφάλεια πλήθος αθλητικών κακώσεων, όπως μυϊκοί σπασμοί, θλάσεις, τενοντίτιδες, χόνδρινες βλάβες, χωρίς χειρουργεία και περιεγχειρητικές επιπλοκές.

Η θεραπεία αθλητών με αυτόλογα βλαστοκύτταρα είναι αρκετά διαδομένη στο εξωτερικό, όπως αναφέρει ο Δρ Αλευρογιάννης. Μάλιστα σε θεραπεία με βλαστοκύτταρα έχουν υποβληθεί στο εξωτερικό, διάσημοι ποδοσφαιριστές όπως ο Diego Costa της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Van Persi της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ,ο Frank Lampard της Τσέλσι με θεαματικά αποτελέσματα. Επίσης κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ, μετά τον μυϊκό τραυματισμό του , σε θεραπεία με βλαστοκύτταρα, υποβλήθηκε και ο άσος της Εθνικής Αργεντινής Di Maria, ο οποίος και στο παρελθόν έχει υποβληθεί με μεγάλη επιτυχία σε προηγμένες κυτταρικές θεραπείες με βλαστοκύτταρα, ενώ αυτές τις μέρες ποδοσφαιριστής της ομάδας του ΠΑΟΚ, υποβάλλεται σε αντίστοιχη θεραπεία με πλακούντα αλόγου .

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ- ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ

Η θεραπεία αποκατάστασης των αθλητικών τραυματισμών με βλαστοκύτταρα είναι μη επεμβατική και προσφέρει στους αθλητές σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των κλασσικών μεθόδων αποθεραπείας. Συγκεκριμένα:

Τα βλαστοκύτταρα λαμβάνονται από τον ίδιο τον αθλητή (αυτόλογο προϊόν),
Γίνεται αναίμακτα, χωρίς χειρουργείο,
Είναι απόλυτα ανεκτή από όλους τους ασθενείς,
Δεν απαιτεί νοσηλεία, ούτε μακρόχρονη φυσιοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή
Προσφέρει γρήγορη επανένταξη στις αθλητικές δραστηριότητες, ανάλογα με το είδος της βλάβης που αντιμετωπίζουμε, μειώνοντας το χρόνο αναμονής για την επανένταξη, τουλάχιστον στο ένα τρίτο
Ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο υποτροπής και μετατραυματικής δυσκαμψίας, αφού η μυϊκή αποκατάσταση δεν καταλείπει ουλή στους μυς,
Δίνει τη δυνατότητα κρυοσυντήρησης των βλαστοκυττάρων για πιθανή μελλοντική χρήση
Δεν ανήκει στις απαγορευμένες από τη WADA θεραπείες
Οι συγκεκριμένες βιολογικές θεραπείες μπορούν να συνδυαστούν με ορθοκυτταρική βιοχημεία , με αποτέλεσμα την αύξηση της απόδοσης του αθλητή, τη βελτίωση της φυσικής του κατάστασης και της αντοχής του, τη μείωση του μυϊκού καμάτου, ιδιαίτερα σε επαγγελματίες αθλητές, που έχουν αυξημένη καταπόνηση και κατά συνέπεια τη μείωση των μυϊκών του τραυματισμών.