Δεδομένα από τις μελέτες MEASURE 1 και FUTURE 1 δείχνουν άμεση και παρατεταμένη βελτίωση στα σημεία και τα συμπτώματα της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας (ΑΣ) και της ψωριασικής αρθρίτιδας (ΨΑ)^1,2

 

 

Νέα δεδομένα προστίθενται στα πενταετή δεδομένα για την ψωρίαση, ενισχύοντας τη μοναδική θέση της σεκουκινουμάμπης ως μια ολοκληρωμένη θεραπεία μακράς διάρκειας σε πολλαπλές ενδείξεις⁴

 

29 Νοεμβρίου 2018 – Η Νovartis, ηγέτιδα εταιρία στον τομέα της ανοσοδερματολογίας και της ρευματολογίας, ανακοίνωσε ότι παρουσιάστηκαν πενταετή δεδομένα από τις υπό εξέλιξη επεκτάσεις των μελετών Φάσης III FUTURE 1 και MEASURE 1 για τη σεκουκινουμάμπη σε ασθενείς με ψωριασική αρθρίτιδα (ΨΑ)¹ και αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα (ΑΣ)² αντίστοιχα. Αυτά τα νέα δεδομένα παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο για το 2018 του Αμερικανικού Κολεγίου Ρευματολογίας/του Συνδέσμου Ρευματολόγων Επαγγελματιών Υγείας (ACR/ARHP) στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών.

 

«Η ΑΣ και η ΨΑ έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ασθενών και απαιτούν ολοκληρωμένη θεραπεία που να στοχεύει όλες τις εκδηλώσεις της νόσου», δήλωσε ο Georg A. Schett, Καθηγητής και Επικεφαλής του Τμήματος Ιατρικής, Ρευματολογίας και Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Erlangen-Nuremberg. «Η παρουσίαση των μακροπρόθεσμων δεδομένων για την ΨΑ και την ΑΣ υποστηρίζει τον κεντρικό ρόλο της σεκουκινουμάμπης στην παρατεταμένη διαχείριση αυτών των περίπλοκων και πολυδιάστατων παθήσεων».

 

Νέα μακροπρόθεσμα δεδομένα από τις FUTURE 1 και MEASURE 1 επιβεβαιώνουν ότι η σεκουκινουμάμπη παρέχει παρατεταμένες βελτιώσεις στα σημεία και τα συμπτώματα της ΨΑ και της ΑΣ για διάστημα έως και πέντε ετών^1,2. Στην FUTURE 1, 83% και 94% των ασθενών με ΨΑ πέτυχαν πλήρη αποδρομή της ενθεσίτιδας και της δακτυλίτιδας, αντίστοιχα¹. Πάνω από 80% των ασθενών που συμμετείχαν στις φάσεις επέκτασης και των δύο μελετών ολοκλήρωσαν τα πέντε έτη^1,2, με προφίλ ασφάλειας που συνάδει με το αντίστοιχο προηγούμενων αναφορών^4-6. Τα δεδομένα αυτά προστίθενται στα ευρήματα από τη μελέτη SCULPTURE, στην οποία τα δύο τρία των ασθενών που έλαβαν σεκουκινουμάμπη ανέφεραν ότι η δερματική πάθηση δεν είχε αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής τους σε διάστημα πέντε ετών⁴.

 

Η ΨΑ και η ΑΣ είναι δυσάρεστες, χρόνιες και εξελισσόμενες παθήσεις, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την κινητικότητα και, κατά συνέπεια, την ποιότητα ζωής των ασθενών^7-9. Ως εκ τούτου, οι ασθενείς και οι γιατροί αναζητούν ολοένα και περισσότερο θεραπείες που να επιδεικνύουν μακροχρόνια αποτελεσματικότητα με ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας^2,4,10. Η σεκουκινουμάμπη παρέχει μακροχρόνια, ολοκληρωμένη θεραπεία μέσω της στοχευμένης αναστολής της IL-17A, μιας θεμελιώδους κυτταροκίνης που εμπλέκεται στην ανάπτυξη των σπονδυλαρθρίτιδων και της ψωριασικής νόσου^11-14.

 

«Τα πενταετή δεδομένα συχνά θεωρούνται ορόσημο για την απόδειξη της μακροπρόθεσμης αποτελεσματικότητας και ασφάλειας», δήλωσε ο Eric Hughes, Global Development Unit Head, Immunology, Hepatology and Dermatology. «Με την προσθήκη πενταετών δεδομένων για την ΨΑ και την ΑΣ στα πενταετή δεδομένα για την ψωρίαση που έχουν ήδη παρουσιαστεί, ενισχύουμε το ισχυρό προφίλ της σεκουκινουμάμπης και εξελίσσουμε τη θεραπεία εκλογής για τους ασθενείς που αναζητούν μια ολοκληρωμένη θεραπεία για τις σπονδυλαρθρίτιδες και την ψωριασική νόσο».

 

Σχετικά με την FUTURE 1

Η μελέτη FUTURE 1 είναι μια διετής, πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, εγκριτική μελέτη Φάσης ΙΙΙ για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της σεκουκινουμάμπης σε ασθενείς με ενεργή ΨΑ¹⁰. Στην FUTURE 1 συμμετείχαν 606 ασθενείς με ενεργή ΨΑ και αξιολογήθηκε η σεκουκινουμάμπη με ενδοφλέβια δόση εφόδου (10 mg/kg) και υποδόρια (75 mg και 150 mg) δόση συντήρησης¹⁰. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο αξιολόγησε την ανωτερότητα της σεκουκινουμάμπης έναντι του εικονικού φαρμάκου στο ποσοστό των ασθενών που πέτυχαν ανταπόκριση κατά ACR 20 την Εβδομάδα 24¹⁰. Από την Εβδομάδα 16, οι ασθενείς που περιλαμβάνονταν στο σκέλος του εικονικού φαρμάκου επανατυχαιοποιήθηκαν για τη λήψη 75 mg ή 150 mg σεκουκινουμάμπης είτε την Εβδομάδα 16 είτε την Εβδομάδα 24, ανάλογα με την κλινική ανταπόκριση¹⁰.

 

Συνολικά 460 ασθενείς συμμετείχαν σε μια τριετή περίοδο παράτασης έπειτα από την αρχική διετή μελέτη¹. Πάνω από 80% των ασθενών που συμμετείχαν ολοκλήρωσαν τα πέντε έτη θεραπείας με σεκουκινουμάμπη¹. Η σεκουκινουμάμπη παρείχε παρατεταμένες βελτιώσεις στα σημεία και τα συμπτώματα της ΨΑ και της ΑΣ για διάστημα έως και πέντε ετών, συμπεριλαμβανομένης της πλήρους αποδρομής της ενθεσίτιδας και της δακτυλίτιδας στο 83% και το 94% των ασθενών αντίστοιχα¹. Η αποτελεσματικότητα βελτιώθηκε αναλογικά με κλιμάκωση της δόσης σεκουκινουμάμπης στα 150mg ή τα 300mg κατά τη διάρκεια της μελέτης¹. Το προφίλ ασφαλείας της σεκουκινουμάμπης φάνηκε να συνάδει με εκείνο που παρατηρήθηκε σε κλινικές δοκιμές για πολλαπλές ενδείξεις^4–6.

 

Σχετικά με την MEASURE 1

Η μελέτη MEASURE 1 είναι μια διετής, πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη Φάσης ΙΙΙ για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της σεκουκινουμάμπης σε ασθενείς με ενεργή ΑΣ¹⁵. Τα πρωτεύοντα καταληκτικά σημεία περιελάμβαναν την αξιολόγηση της ανωτερότητας της σεκουκινουμάμπης έναντι του εικονικού φαρμάκου την Εβδομάδα 16 στους ασθενείς που πέτυχαν βελτίωση τουλάχιστον κατά 20% στην ανταπόκριση ASAS 20 (κριτήρια ανταπόκρισης της Διεθνούς Εταιρείας για την Αξιολόγηση της Σπονδυλαρθρίτιδας)¹⁶. Από την Εβδομάδα 16, οι ασθενείς που περιλαμβάνονταν στο σκέλος του εικονικού φαρμάκου επανατυχαιοποιήθηκαν για τη λήψη 75 mg ή 150 mg σεκουκινουμάμπης, ανάλογα με την ανταπόκριση κατά ASAS 20. Οι  μη ανταποκρινόμενοι ασθενείς άλλαξαν θεραπεία την Εβδομάδα 16 και οι ανταποκρινόμενοι ασθενείς την Εβδομάδα 24^6,15.

 

Συνολικά, 290 από τους 371 ασθενείς ολοκλήρωσαν τη δοκιμή, μετά το πέρας της οποίας 274 ασθενείς συμμετείχαν σε μια τριετή περίοδο παράτασης^2,6,15. Πάνω από 80% των ασθενών που συμμετείχαν στη φάση επέκτασης της μελέτης ολοκλήρωσαν τα πέντε έτη θεραπείας με σεκουκινουμάμπη². Στο 56% των ασθενών που έλαβαν 75mg σεκουκινουμάμπης πραγματοποιήθηκε κλιμάκωση στη δόση των 150mg μετά την Εβδομάδα 168². Οι βελτιώσεις στις ανταποκρίσεις κατά ASAS 20 και ASAS 40 διατηρήθηκαν για διάστημα έως και πέντε ετών σε όλα τα δοσολογικά σχήματα². Στο σκέλοςκλιμάκωσης της δόσης, οι ανταποκρίσεις κατά ASAS 20 βελτιώθηκαν από 74% για 75mg σεκουκινουμάμπης έως 82% για 150 mg σεκουκινουμάμπης έπειτα από 72 εβδομάδες². Το προφίλ ασφαλείας της σεκουκινουμάμπης φάνηκε να συνάδει με εκείνο που παρατηρήθηκε σε κλινικές δοκιμές για πολλαπλές ενδείξεις^4–6.

 

Σχετικά με τη σεκουκινουμάμπη

Η σεκουκινουμάμπη είναι η πρώτη και μοναδική πλήρως ανθρώπινη θεραπεία που αναστέλλει εκλεκτικά την IL-17A, μία θεμελιώδη κυτταροκίνη η οποία εμπλέκεται στη φλεγμονή και την ανάπτυξη της ΑΣ, της ΨΑ και της ψωρίασης^10-13. Η IL-17A παράγεται από διάφορα κύτταρα τόσο της φυσικής ανοσίας (η οποία μπορεί να πυροδοτηθεί από τη μηχανική πίεση) όσο και της επίκτητης ανοσίας¹⁷. Έως σήμερα, η σεκουκινουμάμπη ι αξιολογείται σε 100 μελέτες, συμπεριλαμβανομένου ενός ολοκληρωμένου προγράμματος κλινικών δοκιμών άμεσης σύγκρισης^18-24.

 

Δήλωση αποποίησης ευθύνης

Το παρόν δελτίο τύπου περιέχει δηλώσεις περί μελλοντικών προοπτικών υπό την έννοια της Μεταρρυθμιστικής Πράξης περί Διαφορών για Ιδιωτικά Χρεόγραφα των Ηνωμένων Πολιτειών του 1995. Οι δηλώσεις περί μελλοντικών προοπτικών μπορούν γενικά να προσδιοριστούν από τη χρήση λέξεων όπως «ενδεχόμενος», «μπορεί», «θα», «σχεδιάζουμε», «περιμένουμε», «αναμένουμε», «ανυπομονούμε», «πιστεύουμε», «δεσμεύεται», «υπό έρευνα», «υπό ανάπτυξη», «κυκλοφορία» ή παρόμοιους όρους, ή από ρητές ή έμμεσες διατυπώσεις αναφορικά με ενδεχόμενες εγκρίσεις κυκλοφορίας στην αγορά, νέες ενδείξεις ή επισημάνσεις για τα υπό έρευνα ή εγκεκριμένα προϊόντα που περιγράφονται στο παρόν δελτίο τύπου, ή σχετικά με ενδεχόμενα μελλοντικά έσοδα από τα εν λόγω προϊόντα. Δεν θα πρέπει να βασίζεστε υπέρ το δέον σε αυτές τις δηλώσεις. Αυτού του τύπου οι δηλώσεις περί μελλοντικών προοπτικών βασίζονται στις τρέχουσες πεποιθήσεις και προσδοκίες μας αναφορικά με μελλοντικά συμβάντα και υπόκεινται σε σημαντικούς γνωστούς και άγνωστους κινδύνους και αβεβαιότητες. Σε περίπτωση που επαληθευτούν ένας ή περισσότεροι από αυτούς τους κινδύνους ή τις αβεβαιότητες, ή σε περίπτωση που αποδειχθούν εσφαλμένες οι υποκείμενες παραδοχές, τα πραγματικά αποτελέσματα ενδέχεται να διαφέρουν ουσιαστικά από αυτά που αναφέρονται στις δηλώσεις περί μελλοντικών προοπτικών. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία εγγύηση ότι τα υπό έρευνα ή εγκεκριμένα προϊόντα που περιγράφονται στο παρόν δελτίο τύπου θα υποβληθούν ή θα εγκριθούν για πώληση ή για οποιεσδήποτε επιπρόσθετες ενδείξεις ή επισήμανση σε οποιαδήποτε αγορά ή σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Ούτε μπορεί να υπάρξει καμία εγγύηση ότι τα εν λόγω προϊόντα θα είναι εμπορικά επιτυχή στο μέλλον. Συγκεκριμένα, οι προσδοκίες μας σχετικά με τα εν λόγω προϊόντα θα μπορούσαν να επηρεαστούν, μεταξύ άλλων, από εγγενείς αβεβαιότητες της έρευνας και της ανάπτυξης, όπως τα αποτελέσματα κλινικών δοκιμών και πρόσθετων αναλύσεων των υφιστάμενων κλινικών δεδομένων, από  ενέργειες ή καθυστερήσεις εκ μέρους των ρυθμιστικών αρχών ή κυβερνητικές ρυθμίσεις εν γένει, από τις διεθνείς τάσεις περικοπής των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων των πιέσεων για μείωση των τιμών και αποζημίωση από πλευράς των κυβερνήσεων, των πληρωτών και του γενικού κοινού, από τη δυνατότητά μας να κατοχυρώσουμε τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας μας ή να διατηρήσουμε την προστασία τους, από τις ειδικές προτιμήσεις συνταγογράφησης των ιατρών και των ασθενών, από τις γενικές πολιτικές και οικονομικές συνθήκες, από ζητήματα ασφάλειας, ποιότητας ή κατασκευής, από δυνητικές ή υπάρχουσες παραβιάσεις της ασφάλειας των δεδομένων και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, ή βλάβες των πληροφοριακών μας συστημάτων, καθώς και από άλλους κινδύνους και παράγοντες που αναφέρονται στο τρέχον έντυπο 20-F της Novartis AG το οποίο έχει κατατεθεί στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ. Η Novartis παρέχει τις πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν δελτίο τύπου ως έχουν σήμερα και δεν αναλαμβάνει καμία υποχρέωση να επικαιροποιήσει οποιεσδήποτε δηλώσεις περί μελλοντικών προοπτικών που περιέχονται στο παρόν δελτίο τύπου, εάν προκύψουν νέες πληροφορίες, μελλοντικά συμβάντα ή οποιαδήποτε άλλη αλλαγή.

 

 

Παραπομπές

1. Mease PJ et al. Secukinumab Provides Sustained Improvements in the Signs and Symptoms in Psoriatic Arthritis: Final 5 Year Efficacy and Safety Results from a Phase 3 Trial. Abstract presented at the American College of Rheumatology Annual Meeting, 2018.
2. Baraliakos X et al. Long-term Evaluation of Secukinumab in Ankylosing Spondylitis: 5 Year Efficacy and Safety Results from a Phase 3 Trial. Presented as a late-breaking abstract at the American College of Rheumatology Annual Meeting, 2018.
3. Novartis, data on file. IQVIA NBRx Data August 2018 and SHS PTD (Patient Transactional data) from August 2018. August 2018.
4. Bissonnette R. et al. Secukinumab Demonstrates High Sustained Efficacy and a Favorable Safety Profile in Patients with Moderate to Severe Psoriasis through 5 Years of Treatment (SCULPTURE Extension Study). J Eur Acad Dermatol Venereol. 2018; 32(9):1507-1514.
5. Mease PJ et al. Secukinumab Provides Sustained Improvements in the Signs and Symptoms of Active Psoriatic Arthritis through 3 Years: Efficacy and Safety Results from a Phase 3 Trial. Presented at the American College of Rheumatology 2016. Presentation number 961.
6. Braun J et al. Secukinumab demonstrates low radiographic progression and sustained efficacy through 4 years in patients with active ankylosing spondylitis. Late breaking abstract presented at the 2017 ACR/ARHP Annual Meeting, San Diego, USA. 7th November 2017.
7. Mease PJ et al. Managing patients with psoriatic disease: the diagnosis and pharmacologic treatment of psoriatic arthritis in patients with psoriasis. Drugs 2014;74:423-41.
8. Reveille JD. American College of Rheumatology. Spondyloarthritis. Available at: https://www.rheumatology.org/I-Am-A/Patient-Caregiver/Diseases-Conditions/Spondyloarthritis. Accessed October 2018.
9. Sieper J et al. Ankylosing spondylitis: an overview. Ann Rheum Dis 2002; 61 (Suppl III):iii8‒iii18.
10. Mease PJ et al. Secukinumab inhibition of interleukin-17A in patients with psoriatic arthritis. N Engl J Med. 2015; 373(14):1329-39.
11. EU Cosentyx Summary of Product Characteristics. Novartis Europharm Limited. Available at: http://www.ema.europa.eu/ema/index.jsp?curl=pages/medicines/human/medicines/003729/human_med_001832.jsp&mid=WC0b01ac058001d124. Last accessed September 2018.
12. Smith JA et al. Review: The Interleukin 23/Interleukin 17 Axis in Spondyloarthritis Pathogenesis: Th17 and Beyond. Arthritis Rheumatol. 2014;66:231–41.
13. Nestle FO et al. Mechanisms of disease psoriasis. N Eng J Med. 2009;361:496–509.
14. Girolomoni G et al. Psoriasis: rationale for targeting interleukin-17. Br J Dermatol. 2012;167:717–24.
15. Braun J et al. Effect of secukinumab on clinical and radiographic outcomes in ankylosing spondylitis: 2-year results from the randomised phase III MEASURE 1 study. Ann Rheum Dis. 2016;doi: 10.1136/annrheumdis-2016-209730.
16. Baeten D et al. Secukinumab, interleukin-17A inhibition in ankylosing spondylitis. N Engl J Med. 2015; 373:2534–48.
17. Schett G et al. Enthesitis: from pathophysiology to treatment. Nat Rev Rheumatol. 2017: 21;3(12):731-741.

 

18. gov. (2018). Search of: secukinumab | Recruiting, Not yet recruiting, Active, not recruiting, Completed, Enrolling by invitation Studies – List Results – ClinicalTrials.gov. [online] Available at: https://clinicaltrials.gov/ct2/results?term=secukinumab&Search=Apply&recrs=b&recrs=a&recrs=f&recrs=d&recrs=e&age_v=&gndr=&type=&rslt= [Accessed 09 Oct. 2018].
19. Comparison of Secukinumab Versus Guselkumab in Clearing Psoriatic Plaques Refractory to Ustekinumab (ARROW). Available at https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT03553823. Last accessed October 2018.
20. Langley RG et al. Secukinumab in Plaque Psoriasis — Results of Two Phase 3 Trials. N Engl J Med 2014;371:32w6-38.
21. Blauvelt A et al. Secukinumab is superior to ustekinumab in clearing skin of subjects with moderate-to-severe plaque psoriasis up to 1 year: Results from the CLEAR study. J Am Acad Dermatol. 2017 Jan;76(1):60-69.
22. Bagel J et al. Secukinumab is Superior to Ustekinumab in Clearing Skin of Patients with Moderate to Severe Plaque Psoriasis: CLARITY, a Randomized, Controlled, Phase 3b Trial. Presented as poster 98 at The Winter Clinical Dermatology Conference – Hawaii. January 13, 2018.
23. Effect of Secukinumab on Radiographic Progression in Ankylosing Spondylitis as compared to GP2017 (Adalimumab Biosimilar) (SURPASS). Available at: https://www.clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT03259074. Last accessed October 2018.
24. Efficacy of Secukinumab Compared to Adalimumab in Patients With Psoriatic Arthritis (EXCEED 1). Available at: https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT02745080. Last accessed October 2018.

 

Το προφίλ ασφάλειας και αποτελεσματικότητας του BAY94-9027, της νέας θεραπείας της Bayer για την Αιμορροφιλία Α έχει καταδειχθεί από προγράμματα κλινικών μελετών διάρκειας περισσότερο από πέντε έτη. Η δε προφυλακτική αγωγή με τον παράγοντα BAY 94-9027 επιτρέπει την σταθερή συγκέντρωση του παράγοντα στο αίμα με την πάροδο του χρόνου

 

Βερολίνο, 26 Νοεμβρίου 2018 – Η Bayer ανακοίνωσε σήμερα ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) ενέκρινε την άδεια κυκλοφορίας του σκευάσματος  BAY94-9027 (εμπορική ονομασία Jivi^â) για τη θεραπεία και την προφύλαξη των αιμορραγιών σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε προηγούμενη θεραπεία και είναι ηλικίας 12 ετών και άνω με αιμορροφιλία Α. Tο προτεινόμενο δοσολογικό σχήμα για το  BAY94-9027 περιλαμβάνει την χορήγηση του παράγοντα ανά 5 ημέρες, ενώ ανάλογα με το κλινικό προφίλ του ασθενούς, η χορήγηση μπορεί να γίνει ανά 7 ημέρες ή δύο φορές την εβδομάδα. Η έγκριση αυτή βασίζεται στα αποτελέσματα της μελέτης Φάσης 2/3 PROTECT VIII.

 

«Η συχνότητα έγχυσης αποτελεί σοβαρό θέμα για τα άτομα με αιμορροφιλία Α και πιστεύουμε ότι με το Jivi θα μπορέσουμε να καλύψουμε αυτές τις ανάγκες, χωρίς να διακυβεύσουμε την αποτελεσματική προστασία από αιμορραγίες», δήλωσε η Δρ. Elena Santagostino, Διευθύντρια της Μονάδας Αιμορροφιλίας για ενήλικες και παιδιατρικούς ασθενείς με κληρονομικές αιμορραγικές διαταραχές, στο κέντρο Αιμορροφιλίας και Θρόμβωσης Angelo Bianchi Bonomi του ιδρύματος Cà Granda, στο νοσοκομείο του Maggiore Policlinico του Μιλάνο, στην Ιταλία. «Έχοντας τη δυνατότητα μιας θεραπείας που παρέχει θεραπευτικά επίπεδα FVIII για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στο αίμα και ως αποτέλεσμα καλή προστασία από αιμορραγία, οι ασθενείς και τα μέλη της οικογένειάς τους μπορούν να αισθάνονται σίγουροι ότι ο άνθρωπος τους είναι καλά προστατευμένος από αιμορραγίες και όλοι μαζί μπορούν να περάσουν περισσότερο χρόνο απολαμβάνοντας ακόμη περισσότερες δραστηριότητες».

Πρόκειται για μια σημαντική έγκριση για το Jivi φέτος, που ακολουθεί την έγκριση από τον FDA και την πλέον πρόσφατη έγκριση στην Ιαπωνία. Το Jivi είναι η τρίτη θεραπεία αιμορροφιλίας Α στο χαρτοφυλάκιο της Bayer.

 

Σχετικά με το BAY94-9027

 

Το BAY94-9027 είναι μια θεραπεία υποκατάστασης  με ανασυνδυασμένο  παράγοντα VIII (rFVIII), που σημαίνει ότι αντικαθιστά τον παράγοντα FVIII που βρίσκεται σε έλλειψη ή απουσιάζει  σε ενήλικες και εφήβους ηλικίας άνω των 12 ετών με αιμορροφιλία Α. Ως ένας ανασυνδυασμένος παράγοντας με πεγκυλίωση σε εξειδικευμένη θέση, το BAY94-9027 επιτυγχάνει υψηλότερα και σταθερά επίπεδα του FVIII επεκτείνοντας την ικανότητα του αίματος να πήζει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. H θεραπεία υποκατάστασης του FVIII είναι η καθιερωμένη αγωγή για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των αιμορραγιών, έχοντας καταδείξει αποτελεσματικότητα και ασφάλεια σε κλινικές μελέτες δεκαετιών αλλά και στην καθημερινή κλινική πρακτική.

 

Σχετικά με τη μελέτη PROTECT VIII

 

Η Ευρωπαϊκή έγκριση για το BAY94-9027 υποστηρίζεται από τα αποτελέσματα της μελέτης φάσης 2/3 PROTECT VIII στην οποία το ΒΑΥ94-9027 χορηγήθηκε ως προφυλακτική, ως κατ’ επίκληση αγωγή αλλά και για την περιεγχειρητική διαχείριση ενηλίκων και έφηβων ασθενών με σοβαρή αιμορροφιλία Α, ηλικίας άνω των 12 ετών που είχαν υποβληθεί σε προηγούμενη θεραπεία.

 

Η μελέτη κατέδειξε ότι 74% των ασθενών της μελέτης οι οποίοι τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν BAY94-9027 άπαξ εβδομαδιαίως και όλοι οι ασθενείς (100%) που τυχαιοποιήθηκαν σε αγωγή με BAY94-9027 κάθε 5 ημέρες πέτυχαν καλή προστασία από τις αιμορραγίες. Οι ασθενείς οι οποίοι διατηρήθηκαν σε θεραπεία άπαξ εβδομαδιαίως κατά τη διάρκεια της μελέτης εμφάνισαν διάμεσο ετήσιο ποσοστό αιμορραγιών (ABR) 0,96∙ οι μισοί από αυτούς δεν εμφάνισαν καμία αιμορραγία. Η θεραπεία με το BAY 94-9027 ήταν γενικά καλά ανεκτή είτε ως προφυλακτική είτε ως κατ’ επίκληση.

 

Το καλό προφίλ ασφάλειας και αποτελεσματικότητας που καταδείχθηκε στην κύρια μελέτη διατηρήθηκε και στην επέκταση της μελέτης PROTECT VIII, διάρκειας άνω των 5 χρόνων. Στη μελέτη επέκτασης PROTECT VIII το συνολικό ετήσιο ποσοστό αιμορραγιών (ABR) μειώθηκε περαιτέρω σε σχέση με την κύρια μελέτη. Δεν εμφανίσθηκαν αναστολείς και δεν προέκυψαν άλλα ζητήματα ασφάλειας.

 

Σχετικά με την Bayer στην αιμορροφιλία

 

Η Bayer δεσμεύεται να βοηθά τους ανθρώπους με αιμορροφιλία να ευημερούν. Κατανοούμε σε βάθος τις συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες και προσδοκίες των ανθρώπων με αιμορροφιλία, μέσα από την 25χρονη συνεργασία με την κοινότητα αιμορροφιλίας. Η θεραπεία αντικατάστασης FVIII είναι το πρότυπο της φροντίδας για την αντιμετώπιση ή την πρόληψη της αιμορραγίας. Το χαρτοφυλάκιο των θεραπειών FVIII της Bayer προσφέρει στα άτομα με αιμορροφιλία Α μια θεραπεία που ταιριάζει στις προσωπικές τους ανάγκες και τον τρόπο ζωής, για κάθε ηλικία. Συνεργαζόμαστε με ερευνητές, επαγγελματίες υγείας και ομάδες ασθενών για να οικοδομήσουμε μια ισχυρή κοινότητα και να βοηθήσουμε τα άτομα με αιμορροφιλία να ζήσουν μία καλή ζωή. Η Bayer είναι επικεντρωμένη στην έρευνα αιχμής και επενδύει στην ανάπτυξη της επόμενης γενιάς θεραπειών και λύσεων για να βοηθήσει τα άτομα με αιμορροφιλία να ζήσουν ακόμη καλύτερα στο μέλλον.

Ελπίδα στους ασθενείς με μη πλακώδη μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΠ-ΜΜΚΠ), μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές καρκίνου και στη χώρα μας, έρχεται να δώσει μια νέα θεραπευτική προσέγγιση που συνδυάζει μια ανοσοθεραπεία με καθιερωμένο σχήμα χημειοθεραπείας.

 

Έτσι, για πρώτη φορά, οι ασθενείς στην Ελλάδα με μη πλακώδη ΜΜΚΠ θα έχουν τη δυνατότητα να λάβουν τον συνδυασμό ανοσοθεραπείας με χημειοθεραπεία ως 1ης γραμμής θεραπεία, διεκδικώντας μεγαλύτερα  ποσοστά επιβίωσης σε σχέση με την μέχρι τώρα καθιερωμένη θεραπεία.

 

Η σημαντική αυτή εξέλιξη -που έρχεται ως αποτέλεσμα της πρόσφατης έγκρισης της ΕΕ για χορήγηση του pembrolizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία ως θεραπεία 1^ης γραμμής του μη πλακώδη ΜΜΚΠ – αναμένεται ότι θα αλλάξει ριζικά τη θεραπευτική προσέγγιση του συγκεκριμένου τύπου καρκίνου του πνεύμονα, ο οποίος αποτελεί τόσο παγκοσμίως¹ όσο και στην Ελλάδα² την πιο συχνή αιτία θανάτου από καρκίνο.

 

Τα παραπάνω ήταν το θέμα της συνέντευξης Τύπου που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα της Ένωσης Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας (ΕΟΠΕ), την Πέμπτη 1^η Νοεμβρίου 2018, κι ενώ ο συγκεκριμένος μήνας είναι αφιερωμένος στον καρκίνο του πνεύμονα .

 

Οι ομιλητές κ. Ιωάννης Μπουκοβίνας, MD, PhD Παθολόγος – Ογκολόγος, Επιστημονικός Υπεύθυνος της Ογκολογικής Μονάδας της Βιοκλινικής Θεσσαλονίκης, και ο κ. Ιωάννης Μούντζιος, MD, PhD Παθολόγος – Ογκολόγος στο 251 Γ.Ν.Α. και στη Β’ Ογκολογική Κλινική «Ερρίκος Ντυνάν», Hospital Center, συμμετείχαν με σκοπό να αναδείξουν τα εξής θέματα: Ο καρκίνος του πνεύμονα και ο ρόλος της ανοσοθεραπείας στην αντιμετώπισή του, η νέα θεραπευτική επιλογή.

Από την πλευρά της η κ. Ασπασία Θεοδοσίου, Διευθύντρια του Ιατρικού τμήματος Ογκολογίας της MSD  κλήθηκε να παρουσιάσει την δραστηριοποίηση της εταιρίας  στο πεδίο της ανοσο-ογκολογίας, ενώ τη συζήτηση ανέλαβε να συντονίσει ο Ιατρικός Διευθυντής της MSD Ελλάδας, κ. Λάζαρος Πουγγίας, MD, PhD

 

Ο καρκίνος του πνεύμονα

 

Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί μια νόσο που σχηματίζεται σε ιστούς των πνευμόνων, προερχόμενη από διάφορα είδη κυττάρων των αεραγωγών. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι του συγκεκριμένου καρκίνου, ο Μη – Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα (ΜΜΚΠ), που αντιστοιχεί σε περίπου 85 έως 90% των περιπτώσεων και o Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα (ΜΚΠ) που αντιστοιχεί σε περίπου 10 έως 15% των περιστατικών³.

 

Βασικοί παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη ΜΜΚΠ είναι το κάπνισμα, η έκθεση σε ραδόνιο, αμίαντο ή άλλες ουσίες που υπάρχουν στο χώρο εργασίας η ατμοσφαιρική ρύπανση, η ακτινοθεραπεία στους πνεύμονες, το αρσενικό στο πόσιμο νερό και το ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του πνεύμονα³.

 

 

 

Στην Ελλάδα σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, τα νέα περιστατικά καρκίνου του πνεύμονα το 2018 ανέρχονται σε 9.964 (15% επί του συνόλου των τύπων καρκίνου), ενώ αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο⁴. Δυστυχώς, τα περισσότερα περιστατικά καρκίνου του πνεύμονα δεν εμφανίζουν συμπτώματα μέχρι να φτάσει σε προχωρημένο στάδιο η ασθένεια⁵.

 

Η ανοσοθεραπεία στη μάχη κατά του καρκίνου του πνεύμονα

 

Η ανοσοθεραπεία αποτελεί ένα ισχυρό όπλο στη θεραπευτική φαρέτρα της επιστήμης, καθώς χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα για την καταπολέμηση των ασθενειών. Όσον αφορά τον καρκίνο, η  ανοσοθεραπεία είναι ένας εντελώς διαφορετικός τρόπος αντιμετώπισής του, καθώς σε αντίθεση με τη χημειοθεραπεία, δρα επί των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, για να τα βοηθήσει στη δράση τους εναντίον του καρκίνου⁶.

 

Έτσι,  η ανοσοθεραπεία δρα είτε διεγείροντας το ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε να εργάζεται πιο σκληρά ή πιο «έξυπνα» για να επιτίθεται στα καρκινικά κύτταρα, είτε παρέχοντας στο ανοσοποιητικό σύστημα επιπλέον συστατικά, όπως πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού συστήματος ανθρώπινης κατασκευής⁷

 

Στην ανοσοθεραπεία σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι βιοδείκτες. Ο βιοδείκτης PD-L1 αποτελεί το χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός προβλεπτικού βιοδείκτη για την εκτίμηση της ανταπόκρισης διαφόρων συμπαγών όγκων σε ανοσοθεραπεία Το PD-L1 είναι μια πρωτεΐνη που εκφράζεται στα αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα, ενώ έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να εκφραστεί και από όγκους ή άλλα κύτταρα μέσα στο μικροπεριβάλλον του όγκου, οδηγώντας σε αναστολή της ανοσολογικής αποκρίσεως κατά του όγκου⁹. Συνεπώς, η γνώση της έκφρασης του PD-L1 του ασθενούς – σε όποιο σημείο της πορείας της θεραπείας κι αν βρίσκεται- επιτρέπει τεκμηριωμένη θεραπευτική στρατηγική και αυξάνει την πιθανότητα πρόβλεψης ενός θετικού κλινικού οφέλους. Χάρη στους βιοδείκτες ο σωστός ασθενής λαμβάνει την κατάλληλη θεραπεία στο σωστό χρόνο⁸.

 

Η νέα θεραπευτική επιλογή

 

Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή επιτροπή ενέκρινε τη χορήγηση του pembrolizumab σε συνδυασμό με πεμετρεξίδη και πλατίνη (σισπλατίνη ή καρβοπλατίνη) ως θεραπεία 1ης γραμμής για τον μεταστατικό, μη πλακώδη ΜΜΚΠ σε ασθενείς χωρίς EGFR ή ALK θετικές μεταλλάξεις όγκου. Η απόφαση αυτή βασίστηκε στα αποτελέσματα της μελέτης φάσης ΙΙΙ, Keynote 189, τα οποία έδειξαν ένα σημαντικό όφελος επιβίωσης με μείωση κατά το ήμισυ του κινδύνου θανάτου* και κατά 48% του κινδύνου προόδου της νόσου ή θανάτου** των ασθενών που έλαβαν το συνδυασμό pembrolizumab με χημειοθεραπεία σε σχέση με αυτούς που έλαβαν μόνο το καθιερωμένο σχήμα χημειοθεραπείας. Αντίστοιχα, το ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης στο συνδυασμό με pembrolizumab ανήλθε σε 48% έναντι 19% στο σκέλος της χημειοθεραπείας.

 

Έτσι, το pembrolizumab καθίσταται η μοναδική anti-PD-1 θεραπεία που έδειξε συνολικό όφελος επιβίωσης σε περίπου 80% των ασθενών με προχωρημένο  ΜΜΚΠ και είναι η πρώτη φορά που φαίνεται ότι ο συνδυασμός μιας ανοσοθεραπείας (pembrolizumab) με χημειοθεραπεία προσφέρει μεγαλύτερο όφελος επιβίωσης σε σχέση με την καθιερωμένη θεραπεία (χημειοθεραπεία) σε όλους τους ασθενείς 1^ης γραμμής με μη πλακώδη ΜΜΚΠ (ανεξάρτητα από την έκφραση του βιοδείκτη PD-L1).

 

 

 

*(HR=0.49 [95% CI, 0.38-0.64]; p<0.00001)

**(HR=0.52 [95% CI, 0.43-0.64]; p<0.00001)

 

 

 

 

Παραπομπές

 

1. WHO. GLOBOCAN 2018 estimated number of deaths Διαθέσιμο: http://gco.iarc.fr/today/online-analysis-pie?v=2018&mode=cancer&mode_population=continents&population=900&populations=900&key=total&sex=0&cancer=39&type=1&statistic=5&prevalence=0&population_group=0&ages_group%5B%5D=0&ages_group%5B%5D=17&nb_items=7&group_cancer=1&include_nmsc=1&include_nmsc_other=1&half_pie=0&donut=0&population_group_globocan_id=
2. 2. GLOBOCAN 2018 http://gco.iarc.fr/today/data/factsheets/populations/300-greece-fact-sheets.pdf

3 American Cancer Society. Lung cancer (Non–Small Cell). Διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://www.cancer.org/acs/groups/cid/documents/webcontent/003115-pdf.pdf

4. 4. GLOBOCAN 2018 http://gco.iarc.fr/today/data/factsheets/populations/300-greece-fact-sheets.pdf

• 5 Centers for Disease Control and Prevention. What are the symptoms? Διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://www.cdc.gov/cancer/lung/basic_info/symptoms.htm.

6. Couzin-Frankel J. Cancer Immunotherapy. Science. 2013; 342: 1432-1433.
7. American Cancer Society. Cancer Immunotherapy. Available at: http://www.cancer.org/treatment/treatmentsandsideeffects/treatmenttypes/immunotherapy/index?sitearea=ETO.
8. American Cancer Society. Cancer Immunotherapy. Available at: http://www.cancer.org/treatment/treatmentsandsideeffects/treatmenttypes/immunotherapy/index?sitearea=ETO.
9. Περίληψη Χαρακτηριστικών του Προϊόντος 4.09.2018

Βερολίνο, 29 Οκτωβρίου 2018 – Η Bayer παρουσίασε τα τελευταία ευρήματα της έρευνας σχετικά με το διχλωριούχο ράδιο-223 (εμπορική ονομασία Xofigo^®) στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ογκολογίας (ESMO) που πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο της Γερμανίας. Οι διάφορες παρουσιάσεις δεδομένων που έχουν προκύψει, τόσο από κλινικές μελέτες, όσο και από μελέτες καθημερινής κλινικής πρακτικής, προσθέτουν στην επιστημονική κατανόηση της χρήσης του διχλωριούχου ράδιου-223 και το εύρος της έρευνας αποδεικνύει τη δέσμευση της Bayer να διερευνήσει την ασφάλεια της θεραπείας και την ευρύτερη κλινική χρησιμότητα σε όλο το φάσμα του καρκίνου του προστάτη.

Στο πλαίσιο του τρέχοντος κλινικού προγράμματος της Bayer για το διχλωριούχο ράδιο-223, η εταιρεία παρουσίασε δεδομένα ασφάλειας από την ερευνητική μελέτη ERA-223, στην οποία εξετάστηκε η ταυτόχρονη χρήση του διχλωριούχου ράδιου-223  με οξική αμπιρατερόνη συν πρεδνιζόνη / πρεδνιζολόνη. Η Bayer αναίρεσε τον τυφλό χαρακτήρα της μελέτης το 2017, λόγω των θεμάτων ασφάλειας που παρατηρήθηκαν στην ομάδα που λάμβανε τη συνδυαστική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένων των καταγμάτων οστών, τα οποία τείνουν να εμφανίζονται με υψηλότερο ρυθμό στους άνδρες με καρκίνο του προστάτη από ό, τι στους υγιείς άνδρες. Οι πρωτογενείς αναλύσεις των δεδομένων ERA-223 δείχνουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης οστικών καταγμάτων (28,6% έναντι 11,4%) και διαφορά στη θνησιμότητα (38,5% έναντι 35,5%) σε ασθενείς που έλαβαν διχλωριούχο ράδιο 223 σε συνδυασμό με οξική αμπιρατερόνη συν πρεδνιζόνη / πρεδνιζολόνη, συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.

 

Ως αποτέλεσμα της μελέτης ERA-223, οι υγειονομικές αρχές σε ολόκληρο τον κόσμο πραγματοποίησαν αξιολόγηση αυτών των δεδομένων. Οι αρχές στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία και πρόσφατα στον Καναδά διατήρησαν την αρχικά εγκεκριμένη ένδειξη και προσέθεσαν προειδοποίηση και προφύλαξη σχετικά με την αυξημένη συχνότητα καταγμάτων και θνησιμότητας σε συνδυασμό με αμπιρατερόνη συν πρεδνιζόνη / πρεδνιζολόνη¹. Στην Ευρώπη, ο οργανισμός ΕΜΑ επιβεβαίωσε επίσης το θετικό προφίλ οφέλους-κινδύνου του διχλωριούχου ραδίου-223 και έχει περιορίσει την ένδειξη στη θεραπεία ενηλίκων ασθενών με μεταστατικό, ανθεκτικό στον ευνουχισμό καρκίνο του προστάτη (mCRPC), που παρουσιάζουν συμπτωματικές μεταστάσεις στα οστά και χωρίς γνωστές σπλαγχνικές μεταστάσεις, σε εξέλιξη μετά από τουλάχιστον δύο προηγούμενες γραμμές συστηματικής θεραπείας για mCRPC (διαφορετικές από ανάλογα της της ορμόνης απελευθέρωσης της ωχρινοτρόπου ορμόνης, LHRH), ή ασθενείς που είναι μη επιλέξιμοι για οποιαδήποτε διαθέσιμη συστηματική θεραπεία για mCRPC. Ο συνδυασμός με οξική αμπιρατερόνη και πρεδνιζόνη / πρεδνιζολόνη παραμένει αντένδειξη στην Ευρώπη.

 

Επιπλέον, στο ESMO παρουσιάστηκαν αρκετά δεδομένα από τη μελέτης της διαδοχικής χρήσης του διχλωριούχου ράδιου-223, συμπεριλαμβανομένων των αποτελεσμάτων σχετικά με τα οστά.

 

Μια πρόσθετη ανάλυση των δεδομένων που έχουν προκύψει από το Διεθνές Πρόγραμμα Πρώιμης Πρόσβασης στο διχλωριούχο ράδιο-223 (πρόγραμμα λήψης της θεραπείας, πριν την έγκριση από τις αρμόδιες αρχές), διερεύνησε τα συμπτωματικά σκελετικά συμβάντα, συμπεριλαμβανομένων των καταγμάτων, της συνολικής επιβίωσης και τη χρήση στοχευτικών παραγόντων των οστών με βάση την προηγούμενη χρήση αμπιρατερόνης. Αξιοσημείωτο είναι ότι το 85% των ασθενών που έλαβαν προγενέστερα θεραπεία με αμπιρατερόνη έλαβαν επίσης προ-θεραπεία με docetaxel. Στη μελέτη συμμετείχαν 708 ασθενείς με mCRPC και επίσης συμπεριλήφθηκαν ασθενείς που είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία με αμπιρατερόνη. Η ανάλυση που παρουσιάστηκε έδειξε ότι οι ασθενείς που είχαν προηγουμένως λάβει αμπιρατερόνη είχαν περισσότερο χρόνο από τη διάγνωση οστικών μεταστάσεων έως την έναρξη της θεραπείας με διχλωριούχο ράδιο-223, υποδηλώνοντας ότι αυτοί οι ασθενείς ήταν σε πιο προχωρημένο στάδιο κατά την έναρξη της θεραπείας με διχλωριούχο ράδιο-223. Οι στοχευτικοί παράγοντες των οστών, οι οποίοι συνιστώνται σύμφωνα με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες σε αυτή την περίπτωση, φαίνεται ότι δεν χρησιμοποιούνται επαρκώς στην καθημερινή κλινική πρακτική στο συγκεκριμένο πληθυσμό ασθενών. Παρόμοιο ποσοστό παθολογικών και μη παθολογικών καταγμάτων αναφέρθηκε σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με διχλωριούχο ράδιο-223 ανεξάρτητα από την προηγούμενη χρήση της αμπιρατερόνης.

 

Μία αναδρομική μελέτη των δεδομένων από το μητρώο καρκίνου του προστάτη Flatiron που περιέχει ηλεκτρονικά αρχεία υγείας από περισσότερα των 245 αμερικανικών θεραπευτηρίων για τον καρκίνο, διερεύνησε τα δεδομένα του μητρώου για τον προσδιορισμό κλινικών αποτελεσμάτων με τη θεραπεία διχλωριούχου ραδίου-223 σε ασθενείς που είχαν προηγουμένως υποβληθεί σε θεραπεία με αμπιρατερόνη ή ενζαλουταμίδη σε καθημερινές συνθήκες, παγκοσμίως. Η ανάλυση περιλάμβανε δεδομένα από τετραετή κλινική πρακτική και 625 ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με διχλωριούχο ράδιο-223, εκ των οποίων το 29,9% (n = 187) και το 26,2% (n = 164) είχαν ολοκληρώσει προηγούμενη θεραπεία με αμπιρατερόνη ή ενζαλουταμίδη αντίστοιχα. Ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών είχαν σκελετικά συμβάματα πριν από την έναρξη της θεραπείας με διχλωριούχο ράδιο-223 (50% του συνολικού πληθυσμού [314/625]). Κατά τη διάρκεια ή μετά τη θεραπεία με διχλωριούχο ράδιο-223, τα συμβάματα αυτά αναφέρθηκαν με παρόμοιο ρυθμό σε ασθενείς που είχαν προηγουμένως λάβει αμπιρατερόνη (21% [39/185]) και στους ασθενείς που έλαβαν προηγούμενη θεραπεία με ενζαλουταμίδη (20% [33/163]). Παθολογικά κατάγματα αναφέρθηκαν στο 10% (61/623) των ασθενών. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η χρήση διχλωριούχου ραδίου-223 μετά από θεραπεία με αμπιρατερόνη ή με ενζαλουταμίδη δεν επηρεάζει αρνητικά τα αποτελέσματα ασφάλειας που σχετίζονται με τα οστά, σε σύγκριση με τη συνολική ομάδα. Αυτά τα δεδομένα καθημερινής κλινικής πρακτικής επιβεβαιώνουν ότι το διχλωριούχο ράδιο-223 είναι μια κατάλληλη επιλογή θεραπείας μετά από θεραπεία με αμπιρατερόνη ή ενζαλουταμίδη.

 

«Η μελέτη ERA 223 έδειξε ότι η χρήση του διχλωριούχου ραδίου-223 σε συνδυασμό με αμπιρατερόνη σε ασθνείς που πάσχουν από mCRPC οδήγησε σε περισσότερα κατάγματα σε σύγκριση με την αμπιρατερόνη μόνο, χωρίς συνολικό όφελος επιβίωσης. Ωστόσο, το μήνυμα από πρόσθετες μελέτες δείχνει ότι η χρήση της αμπιρατερόνης ή της ενζαλουταμίδης πριν από το διχλωριούχο ράδιο-223 δεν φαίνεται να αυξάνει τα ποσοστά θραύσης. Το άλλο κοινό εύρημα σε όλες τις αναφορές είναι ότι η χρήση στοχευτικών παραγόντων των οστών (BHA, denosumab, bisphosphonate) μαζί με διχλωριούχο ράδιο-223 μειώνει τον κίνδυνο κατάγματος», δήλωσε η Celestia Higano, MD, FACP, καθηγητής Ιατρικής στο τμήμα Ογκολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσινγκτον, στο Σιάτλ. «Όλες αυτές οι μελέτες συμβάλλουν στην κατανόηση της κατάλληλης τοποθέτησης του διχλωριούχου ραδίου-223  στη θεραπεία του mCRPC».

 

Σχετικά με το τμήμα Ογκολογίας στη Bayer

 

Η Bayer δεσμεύεται να προσφέρει επιστήμη για μια καλύτερη ζωή, μέσα από ένα χαρτοφυλάκιο καινοτόμων θεραπειών. Το τμήμα Ογκολογίας στη Bayer περιλαμβάνει τέσσερα προϊόντα που διατίθενται στο εμπόριο και πολλές ακόμη δραστικές ουσίες σε διάφορα στάδια κλινικής ανάπτυξης. Μαζί, τα προϊόντα αυτά αντικατοπτρίζουν την προσέγγιση της εταιρείας στην έρευνα, η οποία δίνει προτεραιότητα στους στόχους και τις οδούς που μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο αντιμετώπισης του καρκίνου

H Bayer συνεχίζει την μακροχρόνια παράδοση στην αντιμετώπιση των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Ξεκινώντας πριν από 120 χρόνια με την Ασπιρίνη, συνεχίζει να προσφέρει στους ασθενείς καινοτόμες λύσεις για αναπάντητα ερωτήματα. Η ριβαροξαμπάνη της Bayer (εμπορική ονομασία Xareltoâ) είναι το μοναδικό νεότερο από του στόματος αντιπηκτικό που έχει μελετηθεί ευρύτατα σε όλο το φάσμα της θρόμβωσης και έχει λάβει τις περισσότερες ενδείξεις  για την προστασία των ασθενών από φλεβική και αρτηριακή θρομβοεμβολή.

 

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποφέρουν κάθε χρόνο από τις επιπτώσεις κάποιου θρομβωτικού επεισοδίου. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό «Θρόμβωση και Αιμόσταση», στην Ευρώπη πάνω από μισό εκατομμύριο θάνατοι ετησίως οφείλονται στη φλεβική θρόμβωση, μία μόνο από τις περιπτώσεις θρομβοεμβολής. Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, κάθε χρόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουμε περισσότερους θανάτους από θρόμβωση, παρά από AIDS, καρκίνο του στήθους, καρκίνο του προστάτη και τροχαία  δυστυχήματα, συνολικά! Και αυτό γιατί η θρόμβωση, κρύβεται πίσω από τις τρεις βασικές αιτίες καρδιαγγειακού θανάτου, δηλαδή το έμφραγμα, το εγκεφαλικό και τη φλεβική θρομβοεμβολή.

 

Ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για εγκεφαλικό είναι η κολπική μαρμαρυγή, μια κατάσταση όπου η καρδιά δεν πάλλεται ρυθμικά. Η κολπική μαρμαρυγή επηρεάζει περίπου 10 εκατομμύρια άτομα στην Ευρώπη και ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί 2,5 φορές μέχρι το 2050. Λόγω των διαταραχών στη ροή αίματος, οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν θρόμβους αίματος, οι οποίοι μπορεί να «ταξιδέψουν» στον εγκέφαλο και να προκαλέσουν εγκεφαλικό επεισόδιο. Σύμφωνα με τα δεδομένα, οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή είναι πέντε φορές πιο πιθανό να παρουσιάσουν εγκεφαλικό επεισόδιο από τον γενικό πληθυσμό.

 

Η από στόματος αντιπηκτική αγωγή έχει αποδειχθεί ότι προλαμβάνει την πλειοψηφία των σχετικών με ΚΜ εγκεφαλικών επεισοδίων. Δυστυχώς, όμως ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών παρέμεναν χωρίς θεραπεία, αφού είτε δεν μπορούσαν να συμμορφωθούν με την υπάρχουσα αγωγή, λόγω των ανεπιθύμητων ενεργειών και των πολλαπλών αλληλεπιδράσεων με άλλα φάρμακα που λαμβάνουν συνήθως αυτοί οι ασθενείς, καθώς και με πολλές τροφές, είτε δεν μπορούσαν να λάβουν καθόλου θεραπεία, λόγω αυτών των αλληλεπιδράσεων. Το κενό αυτό ήρθαν και κάλυψαν τα νεότερα από του στόματος αντιπηκτικά, τα οποία είναι διαθέσιμα τα τελευταία χρόνια, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στη χώρα μας.

 

Η ριβαροξαμπάνη της Bayer (εμπορική ονομασία Xarelto^â) είναι το μοναδικό νεότερο από του στόματος αντιπηκτικό που έχει μελετηθεί ευρύτατα σε όλο το φάσμα της θρόμβωσης και έχει λάβει τις περισσότερες ενδείξεις  για την προστασία των ασθενών από φλεβική και αρτηριακή θρομβοεμβολή. Μέσα από το εκτενές κλινικό πρόγραμμα, αλλά και τα δεδομένα που έχουν συλλεχθεί από την καθημερινή κλινική πρακτική, σε περισσότερους από 275.000 ασθενείς, η ριβαροξαμπάνη έχει καταδείξει υψηλή αποτελεσματικότητα και ένα πολύ καλό προφίλ ασφάλειας, σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ. Τα αποτελέσματα αυτά έχουν επιβεβαιωθεί ακόμη και σε επιβαρυμένους ασθενείς, όπως αυτοί με νεφρική δυσλειτουργία, οι ηλικιωμένοι ή εκείνου που υποβάλλονται σε αγγειοπλαστική με τοποθέτηση stent.

 

Όπως δήλωσε και ο Θανάσης Κώτσανης, Καρδιολόγος, Ιατρικός Διευθυντής της Bayer Ελλάς «Στην Bayer, είμαστε αποφασισμένοι να υποστηρίξουμε τους γιατρούς και τους ασθενείς στην ασφαλή και υπεύθυνη χρήση της  ριβαροξαμπάνης και να συνεχίσουμε τα εκτεταμένα κλινικά ερευνητικά μας προγράμματα, για την πρόληψη και αντιμετώπιση σε όλο το φάσμα της θρόμβωσης»

 

Πρόσφατα, η ριβαροξαμπάνη έγινε το πρώτο και μοναδικό νεότερο από του στόματος αντιπηκτικό, που έλαβε έγκριση σε συνδυασμό με ασπιρίνη, για τη μείωση του κινδύνου μείζονος καρδιαγγειακού επεισοδίου σε ασθενείς με χρόνια στεφανιαία νόσο ή περιφερική αρτηριακή νόσο, τόσο από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ), όσο και από τον Αμερικάνικο FDA!

 

Με ιστορία πάνω από 100 χρόνια στην καρδιολογία, από την ασπιρίνη μέχρι τη ριβαροξαμπάνη, η Bayer επενδύει σταθερά στην έρευνα και ανάπτυξη προϊόντων για την πρόληψη και την αντιμετώπιση καρδιαγγειακών διαταραχών. Επιπλέον, αναπτύσσει στρατηγικές συμμαχίες με καταξιωμένα ερευνητικά ινστιτούτα και Πανεπιστήμια, με στόχο καινοτόμες λύσεις σε αναπάντητα ερωτήματα της διαχείρισης των καρδιολογικών νοσημάτων. Από τις συνεργασίες αυτές ξεχωρίζει αυτή με το Broad Institute των MIT και Harvard, για την έναρξη λειτουργίας του Καρδιολογικού Εργαστηρίου Έρευνας Ακριβείας (Precision Cardiology Laboratory), το οποίο έχει ως στόχο  την ανακάλυψη και  ανάπτυξη νέων θεραπειών για ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα, όπως η καρδιακή ανεπάρκεια.

 

 

Σχετικά με τη ριβαροξαμπάνη

 

Η ριβαροξαμπάνη είναι ένα από τα νεότερα από του στόματος αντιπηκτικά, με το ευρύτερο φάσμα ενδείξεων από αυτά, και διατίθεται στην αγορά με την εμπορική ονομασία Xarelto®. Το Xarelto είναι το νεότερο αντιπηκτικό με το μεγαλύτερο εύρος ενδείξεων   στη φλεβική και στην αρτηριακή θρομβοεμβολή. Πιο συγκεκριμένα, το εύρος ενδείξεων  του Xarelto περιλαμβάνει:

• Την πρόληψη του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και συστημικής εμβολής σε ενήλικες ασθενείς με μη βαλβιδική κολπική μαρμαρυγή και ένα ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου
• Τη θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (ΕΒΦΘ) σε ενήλικες
• Τη θεραπεία της πνευμονικής εμβολής (ΠΕ) σε ενήλικες
• Την πρόληψη της υποτροπής της ΕΒΦΘ και της ΠΕ σε ενήλικες
• Την πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολής (ΦΘE) σε ενήλικες ασθενείς που υποβάλλονται σε εκλεκτική χειρουργική αντικατάσταση ισχίου
• Την πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολής σε ενήλικες ασθενείς που υποβάλλονται σε εκλεκτική χειρουργική αντικατάσταση γόνατος
• Την πρόληψη των αθηροθρομβωτικών επεισοδίων, μετά από οξύ στεφανιαίο επεισόδιο σε ενήλικες ασθενείς με αυξημένους καρδιακούς βιοδείκτες και χωρίς προηγούμενο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο όταν συγχορηγείται με ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ΑΣΟ) ή με ΑΣΟ συν κλοπιδογρέλη ή τικλοπιδίνη
• Την πρόληψη αθηροθρομβωτικών επεισοδίων σε ενήλικες ασθενείς με στεφανιαία νόσο (CAD) ή συμπτωματική περιφερική αρτηριακή νόσο (PAD) σε υψηλό κίνδυνο ισχαιμικών επεισοδίων, συγχορηγούμενο με ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ΑΣΟ).

 

Τα αντιπηκτικά είναι ισχυρές θεραπείες που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη ή τη θεραπεία σοβαρών ασθενειών που είναι δυνητικά απειλητικές για τη ζωή. Πριν από την έναρξη της θεραπείας με αντιπηκτικά φάρμακα, αλλά και κατά τη διάρκεια αυτής, οι γιατροί πρέπει να αξιολογούν προσεκτικά τα οφέλη και τους κινδύνους για τον κάθε ασθενή.

 

Η υπεύθυνη χρήση του Xarelto είναι ύψιστη προτεραιότητα για την Bayer, και η εταιρεία έχει αναπτύξει ένα λεπτομερή συνταγογραφικό οδηγό για τους γιατρούς και την κάρτα ασθενούς, ώστε να εξασφαλιστεί στο μέγιστο δυνατό η βέλτιστη χρήση του σκευάσματος

Βερολίνο, 12 Οκτωβρίου, 2018 – Ο Αμερικάνικος Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ενέκρινε τη ριβαροξαμπάνη (εμπορική ονομασία Xarelto^®), 2.5 mg 2 φορές την ημέρα, μαζί με χαμηλή δόση ασπιρίνης 1 φορά την ημέρα για την μείωση του κινδύνου σοβαρών καρδιαγγειακών συμβάντων, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου καρδιαγγειακής αιτιολογίας, του εμφράγματος ή του εγκεφαλικού σε ασθενείς με χρόνια στεφανιαία νόσο (ΣΝ) ή με περιφερική αρτηριακή νόσο (ΠΑΝ).

 

Η έγκριση από το FDA βασίζεται στα δεδομένα από τη μελέτη φάσης III, COMPASS, η οποία κατέδειξε ότι η αγγειακή δόση της ριβαροξαμπάνης 2.5 mg 2 φορές την ημέρα, μαζί με ασπιρίνη 100 mg 1 φορά την ημέρα, μείωσε τον κίνδυνο του σύνθετου τελικού σημείου για εγκεφαλικό, θάνατο καρδιαγγειακής αιτιολογίας και έμφραγμα του μυοκαρδίου κατά 24% (μείωση σχετικού κινδύνου) σε σύγκριση με μονοθεραπεία με ασπιρίνη 100 mg, 1 φορά την ημέρα σε ασθενείς με ΣΝ ή ΠΑΝ .

 

«Η απόφαση του FDA ακολουθεί την πρόσφατη έγκριση της ευρωπαϊκής Επιτροπής Φαρμάκων και της έγκρισης στον Καναδά για το Xarelto, και παρέχει στους ασθενείς με ΣΝ και ΠΑΝ στις ΗΠΑ μία σημαντική θεραπευτική επιλογή.», ανέφερε ο κ. Dr Joerg Moeller, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Τομέα Φαρμάκων της Bayer AG και Επικεφαλής του τμήματος Έρευνας και Ανάπτυξης. «Η ΣΝ και η ΠΑΝ παραμένουν ένα μεγάλο βάρος για τη δημόσια υγεία. Τα ποσοστά των συμβάντων παραμένουν σημαντικά, και μέχρι τώρα, οι ασθενείς με ΠΑΝ δεν είχαν διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές που να μειώνουν σαφώς τον κίνδυνο συμβάντος. Πιστεύουμε ότι το Xarelto θα παρέχει μια ουσιαστική διαφορά στις ζωές των ασθενών και συνεργαζόμαστε παγκοσμίως με άλλες ρυθμιστικές αρχές, ώστε να εξασφαλίσουμε ότι όσο το δυνατόν περισσότεροι ασθενείς θα έχουν την ευκαιρία να επωφεληθούν από αυτήν τη νέα θεραπευτική επιλογή».

 

Σχετικά με τη ριβαροξαμπάνη

 

Η ριβαροξαμπάνη είναι ένα από τα νεότερα από του στόματος αντιπηκτικά, με το ευρύτερο φάσμα ενδείξεων από αυτά, και διατίθεται στην αγορά με την εμπορική ονομασία Xarelto®. Το Xarelto είναι το μοναδικό από τα νεότερα αντιπηκτικά που έχει εγκριθεί για πέντε ενδείξεις σε επτά διαφορετικούς τομείς για την προστασία των ασθενών από φλεβική και αρτηριακή θρομβοεμβολή. Συγκεκριμένα, οι θεραπευτικοί τομείς χρήσης του Xarelto περιλαμβάνουν:

• Την πρόληψη του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και συστημικής εμβολής σε ενήλικες ασθενείς με μη βαλβιδική κολπική μαρμαρυγή και ένα ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου
• Τη θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (ΕΒΦΘ) σε ενήλικες
• Τη θεραπεία της πνευμονικής εμβολής (ΠΕ) σε ενήλικες
• Την πρόληψη της υποτροπής της ΕΒΦΘ και της ΠΕ σε ενήλικες
• Την πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολής (ΦΘE) σε ενήλικες ασθενείς που υποβάλλονται σε εκλεκτική χειρουργική αντικατάσταση ισχίου
• Την πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολής σε ενήλικες ασθενείς που υποβάλλονται σε εκλεκτική χειρουργική αντικατάσταση γόνατος
• Την πρόληψη των αθηροθρομβωτικών επεισοδίων, μετά από οξύ στεφανιαίο επεισόδιο σε ενήλικες ασθενείς με αυξημένους καρδιακούς βιοδείκτες και χωρίς προηγούμενο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο όταν συγχορηγείται με ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ΑΣΟ) ή με ΑΣΟ συν κλοπιδογρέλη ή τικλοπιδίνη
• Την πρόληψη αθηροθρομβωτικών επεισοδίων σε ενήλικες ασθενείς με στεφανιαία νόσο (CAD) ή συμπτωματική περιφερική αρτηριακή νόσο (PAD) σε υψηλό κίνδυνο ισχαιμικών επεισοδίων, συγχορηγούμενο με ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ΑΣΟ).

 

Τα αντιπηκτικά είναι ισχυρές θεραπείες που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη ή τη θεραπεία σοβαρών ασθενειών που είναι δυνητικά απειλητικές για τη ζωή. Πριν από την έναρξη της θεραπείας με αντιπηκτικά φάρμακα, αλλά και κατά τη διάρκεια αυτής, οι γιατροί πρέπει να αξιολογούν προσεκτικά τα οφέλη και τους κινδύνους για τον κάθε ασθενή.

 

Η υπεύθυνη χρήση του Xarelto είναι ύψιστη προτεραιότητα για την Bayer, και η εταιρεία έχει αναπτύξει ένα λεπτομερή συνταγογραφικό οδηγό για τους γιατρούς και την κάρτα ασθενούς, ώστε να εξασφαλιστεί στο μέγιστο δυνατό η βέλτιστη χρήση του σκευάσματος

Διαθέσιμη  πλέον και στη χώρα μας είναι μια θεραπευτική επιλογή η οποία αναμένεται ότι θα διευκολύνει την καθημερινότητα των ασθενών με HIV, η ραλτεγκραβίρη 600 mg σε μια άπαξ ημερησίως δόση των 1.200 mg.

 

Συγκεκριμένα, η ραλτεγκραβίρη 600 mg, σε μία νέα δόση των 1.200 mg έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για χορήγηση άπαξ ημερησίως (2 δισκία, με ή χωρίς τη λήψη τροφής) σε συνδυασμό με άλλα αντι-ρετροϊκά φάρμακα. Ενδείκνυται σε ενήλικες και παιδιατρικούς ασθενείς (με σωματικό βάρος > 40 Kg), οι οποίοι έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV-1 που δεν έχουν λάβει θεραπεία  ή για ασθενείς που είναι ιολογικά κατασταλμένοι σε ένα αρχικό δοσολογικό σχήμα ραλτεγκραβίρης 400 mg δύο φορές ημερησίως.

 

Η ραλτεγκραβίρη 600 mg σε μια δόση άπαξ ημερησίως, αποτελεί μια θεραπευτική επιλογή, που διαθέτει παρόμοιο προφίλ αποτελεσματικότητας και ασφάλειας στις 48 εβδομάδες, με τη ραλτεγκραβίρη 400 mg χορηγούμενη δύο φορές ημερησίως. Η έγκριση του σχήματος της άπαξ ημερησίως δόσης του φαρμάκου αποτελεί εξαιρετική είδηση για τους ασθενείς με HIV που είχαν ανάγκη από ένα απλούστερο θεραπευτικό σχήμα.

 

Η έγκριση της ραλτεγκραβίρης 600 mg -σχεδόν πριν από έναν χρόνο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή- βασίστηκε στα αποτελέσματα της βασικής κλινικής δοκιμής Φάσης 3, ONCEMRK. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης στις 48 εβδομάδες θεραπείας, το 88,9% των πρωτοθεραπευόμενων ασθενών με HIV-1 που έλαβαν την άπαξ ημερησίως δόση των 1.200 mg της ραλτεγκραβίρης 600 mg (2 x 600 mg) πέτυχαν HIV-1 RNA <40 αντίγραφα/mL, σε σύγκριση με το 88,3% των ασθενών που έλαβαν ραλτεγκραβίρη 400 mg δύο φορές ημερησίως, σε συνδυασμό με εμτρισιταμπίνη και δισοπροξίλη της τενοφοβίρης, με μια θεραπευτική διαφορά της τάξεως του 0,5% (95% διάστημα εμπιστοσύνης, -4,2 έως 5,2). Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια μεταξύ των διαφορετικών ομάδων με βάση τα δημογραφικά χαρακτηριστικά κατά την έναρξη της θεραπείας, καθώς και σε ασθενείς με ποικίλα χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων και των ασθενών με υψηλό ιικό φορτίο (HIV-1 RNA > 100.000 αντίγραφα/mL).

 

Η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των αντιρετροϊκών θεραπειών, όπως επίσης και η αύξηση της πρόσβασης σε αυτές, έχουν συμβάλλει ώστε η λοίμωξη από τον ιό του HIV να αντιμετωπίζεται πλέον ως μια χρόνια ασθένεια. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό τα άτομα που ζουν με τον ιό HIV  να έχουν ένα ευρύ φάσμα θεραπευτικών επιλογών ώστε να μπορούν να ακολουθούν εκείνο το θεραπευτικό σχήμα που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες και τον τρόπο ζωής τους.

 

Σχετικά με την μελέτη ONCEMRK

Η κλινική μελέτη ONCEMRK, είναι μια  πολυκεντρική, διπλά τυφλή, τυχαιοποιημένη, μελέτη Φάσης 3, η οποία σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της άπαξ ημερησίως δόσης της ραλτεγκραβίρης 600 mg (2 x 600 mg) σε σύγκριση με την ραλτεγκραβίρη 400 mg σε δύο δόσεις ημερησίως, σε συνδυασμό με εμπτρισιταμπίνη και δισοπροξίλη της τενοφοβίρης, σε ασθενείς που δεν έχουν λάβει θεραπεία για την λοίμωξη από τον HIV-1, με ιικό φορτίο HIV-1 RNA ≥1.000 αντίγραφα/mL. Το πρωταρχικό καταληκτικό σημείο αποτελεσματικότητας της μελέτης ήταν το ποσοστό των ασθενών που πέτυχαν HIV-1 RNA <40 αντίγραφα/mL την εβδομάδα 48.

Σχετικά με τη ραλτεγκραβίρη

Εγκεκριμένη ήδη από το 2007, η ραλτεγκραβίρη είναι ο πρώτος αναστολέας ιντεγκράσης που αναπτύχθηκε για την θεραπεία ασθενών που έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV. Σήμερα, υπάρχει σημαντική κλινική εμπειρία για την θεραπεία αυτή που προκύπτει από πλέον του 1,2 εκ. ετών ζωής ασθενών απ’ όλο τον κόσμο, που έλαβαν ραλτεγκραβίρη σε δοσολογία των 400 mg. Η ραλτεγκραβίρη είναι ένα από τα συνιστώμενα θεραπευτικά σχήματα της Ευρωπαϊκής Κλινικής Εταιρείας AIDS (EACS) – σε συνδυασμό με άλλους αντιρετροϊκούς παράγοντες – ως πρώτη γραμμή θεραπείας για ενήλικες ασθενείς που έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV και δεν έχουν λάβει θεραπεία. Τα μασώμενα δισκία και το πόσιμο εναιώρημα της ραλτεγκραβίρης, σε συνδυασμό με άλλα αντιρετροϊκά φάρμακα, είναι εγκεκριμένα για την θεραπεία παιδιατρικών ασθενών, ηλικίας τουλάχιστον 4 εβδομάδων και σωματικού βάρους μικρότερου των 20 Kg.

Η ραλτεγκραβίρη δρα αναστέλοντας την εισαγωγή του HIV-DNA στο ανθρώπινο DNA, μέσω του ενζύμου της ιντεγκράσης, επιδεικνύοντας ταχύτατη αντι-ιική δράση. Αναστέλλοντας τη λειτουργία της ιντεγκράσης, περιορίζεται η ικανότητα του ιού να πολλαπλασιάζεται, μολύνοντας έτσι νέα κύτταρα του οργανισμού.

Η ραλτεγκραβίρη είναι εγκεκριμένη ως παράγοντας συνδυαστικής θεραπείας σε ενήλικες ασθενείς που έχουν προσβληθεί από τον HIV, σε 112 χώρες, καθώς και σε παιδιατρικούς και εφήβους ασθενείς που έχουν προσβληθεί από τον ιό για περισσότερο από 2 χρόνια, σε 69 χώρες. Το πόσιμο εναιώρημα ραλτεγκραβίρης, είναι εγκεκριμένο για χρήση σε βρέφη ηλικίας τουλάχιστον 4 εβδομάδων, σε 33 χώρες.

 

 

Σημαντικές πληροφορίες ασφάλειας για την ραλτεγκραβίρη 600 mg

4.3     Αντενδείξεις

 

Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην παράγραφο 6.1.

 

4.4     Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

 

Γενικά

 

Θα πρέπει να δίδονται οδηγίες στους ασθενείς ότι η παρούσα αντιρετροϊική θεραπεία δεν θεραπεύει τη λοίμωξη από τον ιό HIV και δεν έχει αποδειχθεί ότι προλαμβάνει τη μετάδοση του HIV σε άλλους μέσω επαφής με το αίμα. Αν και η αποτελεσματική ιολογική καταστολή με αντιρετροϊική θεραπεία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού με σεξουαλική επαφή, δεν μπορεί να αποκλειστεί υπολειπόμενος κίνδυνος. Θα πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις σύμφωνα με τις εθνικές κατευθυντήριες οδηγίες.

 

Η ραλτεγκραβίρη έχει σχετικά χαμηλό γενετικό φραγμό στην αντοχή. Γι΄αυτό, εάν είναι δυνατόν, η ραλτεγκραβίρη θα πρέπει να χορηγείται με δύο άλλες δραστικές ΑΡΘ για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα ιολογικής ανεπάρκειας και η ανάπτυξη αντοχής (βλ. παράγραφο 5.1).

 

Σε ασθενείς που δεν έχουν λάβει θεραπεία, τα δεδομένα της κλινικής μελέτης σχετικά με τη χρήση της ραλτεγκραβίρης είναι περιορισμένα ως προς τη χρήση σε συνδυασμό με δύο νουκλεοτιδικούς αναστολείς της ανάστροφης μεταγραφάσης (NRTIs) (εμτρισιταβίνη και φουμαρική δισοπροξίλη της τενοφοβίρης).

 

Κατάθλιψη

 

Έχει αναφερθεί κατάθλιψη, συμπεριλαμβανομένων αυτοκτονικού ιδεασμού και συμπεριφορών, ιδιαίτερα σε ασθενείς με προϋπάρχον ιστορικό κατάθλιψης ή ψυχιατρικής ασθένειας. Απαιτείται προσοχή σε ασθενείς με προϋπάρχον ιστορικό κατάθλιψης ή ψυχιατρικής ασθένειας.

 

Ηπατική δυσλειτουργία

 

Δεν έχει τεκμηριωθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της ραλτεγκραβίρης σε ασθενείς με σοβαρές υποκείμενες ηπατικές διαταραχές. Επομένως, η ραλτεγκραβίρη θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία (βλ. παραγράφους 4.2 και 5.2).

 

Ασθενείς με προϋπάρχουσα ηπατική δυσλειτουργία, συμπεριλαμβανομένης της χρόνιας ηπατίτιδας, έχουν αυξημένη συχνότητα διαταραχών της ηπατικής λειτουργίας κατά την αντιρετροϊική θεραπεία συνδυασμού και θα πρέπει να παρακολουθούνται σύμφωνα με την καθιερωμένη πρακτική. Εάν υπάρχει απόδειξη επιδείνωσης της ηπατικής νόσου σε αυτούς τους ασθενείς, πρέπει να ληφθεί υπ’όψιν προσωρινή ή πλήρης διακοπή της θεραπείας.

 

Ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα B ή C που λαμβάνουν συνδυασμό αντιρετροϊικής θεραπείας, βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο για σοβαρές και πιθανώς θανατηφόρες ηπατικές ανεπιθύμητες ενέργειες.

 

Οστεονέκρωση

 

Αν και υπολογίζεται ότι η αιτιολογία είναι πολυπαραγοντική (συμπεριλαμβανομένης της χρήσης κορτικοστεροειδών, κατανάλωσης αλκοόλ, σοβαρής ανοσοκαταστολής, υψηλότερου δείκτη μάζας σώματος), έχουν αναφερθεί περιπτώσεις οστεονέκρωσης ιδιαίτερα σε ασθενείς με προχωρημένη νόσο HIV και/ή μακροχρόνια έκθεση σε αντιρετροϊική θεραπεία συνδυασμού. Στους ασθενείς πρέπει να υποδεικνύεται να αναζητούν ιατρική συμβουλή, εάν παρουσιάσουν πόνο της άρθρωσης, δυσκαμψία της άρθρωσης ή δυσκολία στην κίνηση.

 

Σύνδρομο ανοσολογικής επανενεργοποίησης

 

Σε ασθενείς με λοίμωξη από τον ιό HIV με σοβαρή ανοσολογική ανεπάρκεια κατά τον χρόνο έναρξης της αντιρετροϊικής θεραπείας συνδυασμού (CART), μπορεί να εκδηλωθεί μια φλεγμονώδης αντίδραση σε ασυμπτωματικά ή υπολειπόμενα ευκαιριακά παθογόνα και να προκαλέσει σοβαρές κλινικές καταστάσεις ή επιδείνωση των συμπτωμάτων. Συνήθως, τέτοιες αντιδράσεις έχουν παρατηρηθεί εντός των πρώτων εβδομάδων ή μηνών από την έναρξη της CART. Σχετικά παραδείγματα είναι η αμφιβληστροειδοπάθεια από κυτταρομεγαλοϊό, οι γενικευμένες και/ή εστιακές μυκοβακτηριδιακές λοιμώξεις και η πνευμονία προκαλούμενη από Pneumocystis jiroveci (παλαιότερα γνωστή ως Pneumocystis carinii). Οποιαδήποτε συμπτώματα φλεγμονής θα πρέπει να εκτιμώνται και να χορηγείται θεραπεία όταν είναι απαραίτητο.

 

Αυτοάνοσες διαταραχές (όπως η νόσος του Graves) έχουν επίσης αναφερθεί ότι συμβαίνουν κατά τη ρύθμιση της επανενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος. Ωστόσο, ο αναφερόμενος χρόνος έως την έναρξη είναι περισσότερο μεταβλητός και αυτά τα γεγονότα μπορεί να συμβούν πολλούς μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας.

 

Αταζαναβίρη

 

Η συγχορήγηση ραλτεγκραβίρης 1.200 mg άπαξ ημερησίως με αταζαναβίρη είχε ως αποτέλεσμα αυξημένα επίπεδα της ραλτεγκραβίρης στο πλάσμα. Επομένως, η συγχορήγηση δεν συνιστάται (βλ. παράγραφο 4.5).

 

Τιπραναβίρη/ριτοναβίρη

 

Η συγχορήγηση ραλτεγκραβίρης 1.200 mg άπαξ ημερησίως με τιπραναβίρη/ριτοναβίρη θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα μειωμένα ελάχιστα επίπεδα της ραλτεγκραβίρης στο πλάσμα. Επομένως, η συγχορήγηση δεν συνιστάται (βλ. παράγραφο 4.5).

 

Αντιόξινα

 

Η συγχορήγηση ραλτεγκραβίρης 1.200 mg άπαξ ημερησίως με αντιόξινα που περιέχουν ανθρακικό ασβέστιο και αργίλιο/μαγνήσιο είχε ως αποτέλεσμα μειωμένα επίπεδα της ραλτεγκραβίρης στο πλάσμα. Η συγχορήγηση της ραλτεγκραβίρης με αντιόξινα αργιλίου και/ή μαγνησίου δεν συνιστάται (βλ. παράγραφο 4.5).

 

Ισχυροί επαγωγείς σε ένζυμα που μεταβολίζουν φάρμακα

 

Οι ισχυροί επαγωγείς σε ένζυμα που μεταβολίζουν φάρμακα (π.χ. ριφαμπικίνη) δεν έχουν μελετηθεί με ραλτεγκραβίρη 1.200 mg άπαξ ημερησίως, αλλά θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα μειωμένα ελάχιστα επίπεδα της ραλτεγκραβίρης στο πλάσμα. Επομένως, η συγχορήγηση με ραλτεγκραβίρη 1.200 mg άπαξ ημερησίως δεν συνιστάται.

 

Μυοπάθεια και ραβδομυόλυση

 

Έχει αναφερθεί μυοπάθεια και ραβδομυόλυση. Εφιστάται προσοχή στη χορήγηση σε ασθενείς που είχαν μυοπάθεια ή ραβδομυόλυση στο παρελθόν ή έχουν οποιαδήποτε ζητήματα που προδιαθέτουν, συμπεριλαμβανομένων άλλων φαρμακευτικών προϊόντων που σχετίζονται με αυτές τις καταστάσεις (βλ. παράγραφο 4.8).

 

Σοβαρές δερματικές αντιδράσεις και αντιδράσεις υπερευαισθησίας

 

Σοβαρές, δυνητικά απειλητικές για τη ζωή καθώς και μοιραίες δερματικές αντιδράσεις έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που λαμβάνουν ραλτεγκραβίρη, στις περισσότερες περιπτώσεις ταυτόχρονα με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα που σχετίζονται με αυτές τις αντιδράσεις. Αυτές περιλαμβάνουν περιπτώσεις συνδρόμου Stevens-Johnson και τοξικής επιδερμικής νεκρόλυσης. Αντιδράσεις υπερευαισθησίας έχουν επίσης αναφερθεί και χαρακτηρίζονται από εξάνθημα, ιδιοσυγκρασιακά ευρήματα και μερικές φορές δυσλειτουργία οργάνων περιλαμβανομένης της ηπατικής ανεπάρκειας. Διακόψτε τη ραλτεγκραβίρη και άλλους ύποπτους παράγοντες αμέσως μόλις παρουσιαστούν σημεία ή συμπτώματα σοβαρών δερματικών αντιδράσεων ή αντιδράσεων υπερευαισθησίας (που περιλαμβάνουν αλλά δεν περιορίζονται σε σοβαρό εξάνθημα ή εξάνθημα που συνοδεύεται από πυρετό, γενικό αίσθημα κακουχίας, κόπωση, πόνους στους μύες ή στις αρθρώσεις, φλύκταινες, στοματικές αλλοιώσεις, επιπεφυκίτιδα, οίδημα προσώπου, ηπατίτιδα, ηωσινοφιλία, αγγειοοίδημα). Θα πρέπει να γίνεται έλεγχος της κλινικής κατάστασης περιλαμβανομένων των ηπατικών αμινοτρανσφερασών και έναρξη της κατάλληλης θεραπείας. Καθυστέρηση στη διακοπή της θεραπείας της ραλτεγκραβίρης ή άλλων ύποπτων παραγόντων μετά την εμφάνιση του σοβαρού εξανθήματος μπορεί να οδηγήσει σε απειλητική για τη ζωή αντίδραση.

 

Εξάνθημα

 

Παρουσιάσθηκε εξάνθημα πολύ συχνότερα σε ασθενείς που είχαν ήδη λάβει θεραπεία με δοσολογικά σχήματα που περιέχουν ραλτεγκραβίρη και δαρουναβίρη σε σύγκριση με ασθενείς που έλαβαν ραλτεγκραβίρη χωρίς δαρουναβίρη ή δαρουναβίρη χωρίς ραλτεγκραβίρη (βλ. παράγραφο 4.8).

 

Λακτόζη

 

Τα επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία ISENTRESS περιέχουν λακτόζη. Ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα όπως δυσανεξία στη γαλακτόζη, ανεπάρκεια της Lapp λακτάσης ή δυσαπορρόφηση της γλυκόζης-γαλακτόζης, δεν θα πρέπει να λαμβάνουν αυτό το φάρμακο.

 

 

4.8     Ανεπιθύμητες ενέργειες

 

Περίληψη του προφίλ ασφαλείας

 

Σε τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές, χορηγήθηκε ραλτεγκραβίρη 400 mg δύο φορές ημερησίως, σε συνδυασμό με σταθερά ή βελτιστοποιημένα βασικά θεραπευτικά σχήματα, σε ενήλικες που δεν είχαν λάβει (Ν=547) και που είχαν λάβει (Ν=462) προηγούμενη αγωγή, επί έως 96 εβδομάδες. Επιπλέον 531 ενήλικες που δεν είχαν λάβει αγωγή, έχουν λάβει ραλτεγκραβίρη 1.200 mg μία φορά ημερησίως με εμτρισιταβίνη και φουμαρική δισοπροξίλη της τενοφοβίρης επί έως 96 εβδομάδες. Βλ. παράγραφο 5.1.

 

Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη διάρκεια της θεραπείας ήταν κεφαλαλγία, ναυτία και κοιλιακό άλγος. Οι πιο συχνά αναφερόμενες σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν το σύνδρομο ανοσολογικής αποκατάστασης και το εξάνθημα. Τα ποσοστά διακοπής της ραλτεγκραβίρης, λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών, ήταν 5% ή μικρότερα σε κλινικές δοκιμές.

 

Η ραβδομυόλυση ήταν μια όχι συχνά αναφερόμενη ανεπιθύμητη ενέργεια κατά τη χρήση μετά την κυκλοφορία της ραλτεγκραβίρης 400 mg δύο φορές ημερησίως.

 

Συνοπτικός πίνακας ανεπιθύμητων ενεργειών

 

Ανεπιθύμητες ενέργειες που θεωρήθηκαν από τους ερευνητές ως σχετιζόμενες αιτιολογικά με τη ραλτεγκραβίρη (μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλη αντιρετροϊική θεραπεία [ΑΡΘ]), καθώς και ανεπιθύμητες ενέργειες που τεκμηριώθηκαν κατά την εμπειρία μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου, καταγράφονται παρακάτω ανά Κατηγορία / Οργανικό Σύστημα. Οι συχνότητες καθορίζονται ως συχνές (≥ 1/100 έως < 1/10), όχι συχνές (≥ 1/1.000 έως < 1/100) και μη γνωστές (που δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα).

 

Κατηγορία / Οργανικό Σύστημα	Συχνότητα	Ανεπιθύμητες ενέργειες Ραλτεγκραβίρη (μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλη AΡΘ)
Λοιμώξεις και παρασιτώσεις	Όχι συχνές	έρπης των γεννητικών οργάνων, θυλακίτιδα, γαστρεντερίτιδα, απλός έρπης, λοίμωξη από ερπητοϊό, έρπης ζωστήρας, γρίπη, απόστημα του λεμφαδένα, μολυσματική τέρμινθος, ρινοφαρυγγίτιδα, λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος
Νεοπλάσματα καλοήθη, κακοήθη και μη καθορισμένα (περιλαμβάνονται κύστεις και πολύποδες)	Όχι συχνές	θήλωμα του δέρματος
Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος	Όχι συχνές	αναιμία, σιδηροπενική αναιμία, άλγος λεμφαδένα, λεμφαδενοπάθεια, ουδετεροπενία, θρομβοπενία
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος	Όχι συχνές	σύνδρομο ανοσολογικής αποκατάστασης, υπερευαισθησία στο φάρμακο, υπερευαισθησία
Διαταραχές του μεταβολισμού και της θρέψης	Συχνές	μειωμένη όρεξη
	Όχι συχνές	καχεξία, σακχαρώδης διαβήτης, δυσλιπιδαιμία, υπερχοληστερολαιμία, υπεργλυκαιμία, υπερλιπιδαιμία, υπερφαγία, αυξημένη όρεξη, πολυδιψία, διαταραχή του σωματικού λίπους
Ψυχιατρικές διαταραχές	Συχνές	μη φυσιολογικά όνειρα, αϋπνία, εφιάλτης, μη φυσιολογική συμπεριφορά, κατάθλιψη
	Όχι συχνές	ψυχική διαταραχή, απόπειρα αυτοκτονίας, άγχος, συγχυτική κατάσταση, καταθλιπτική διάθεση, μείζων κατάθλιψη, αϋπνία κατά τη μέση του ύπνου, μεταβολή της διάθεσης, κρίση πανικού, διαταραχές ύπνου, αυτοκτονικός ιδεασμός, αυτοκτονική συμπεριφορά (ιδιαίτερα σε ασθενείς με προ-υπάρχον ιστορικό ψυχιατρικής νόσου)
Διαταραχές του νευρικού συστήματος	Συχνές     Όχι συχνές	ζάλη, κεφαλαλγία, ψυχοκινητική υπερδραστηριότητα   αμνησία, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, νοητική διαταραχή, διαταραχή της προσοχής, ζάλη θέσης, δυσγευσία, υπερβολικός ύπνος, υπαισθησία, λήθαργος, διαταραχή της μνήμης, ημικρανία, περιφερική νευροπάθεια, παραισθησία, υπνηλία, κεφαλαλγία από τάση, τρόμος, κακής ποιότητας ύπνος
Οφθαλμικές διαταραχές	Όχι συχνές	διαταραχή της όρασης
Διαταραχές του ωτός και του λαβυρίνθου	Συχνές   Όχι συχνές	ίλιγγος   εμβοές
Καρδιακές διαταραχές	Όχι συχνές	αίσθημα παλμών, φλεβοκομβική βραδυκαρδία, κοιλιακές έκτακτες συστολές
Αγγειακές διαταραχές	Όχι συχνές	έξαψη, υπέρταση
Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος, του θώρακα και του μεσοθωράκιου	Όχι συχνές	δυσφωνία, επίσταξη, ρινική συμφόρηση
Διαταραχές του γαστρεντερικού	Συχνές     Όχι συχνές	διάταση της κοιλίας, κοιλιακό άλγος, διάρροια, μετεωρισμός, ναυτία, έμετος, δυσπεψία   γαστρίτιδα, κοιλιακή δυσφορία, άλγος της άνω κοιλιακής χώρας, κοιλιακή ευαισθησία, ορθοπρωκτική δυσφορία, δυσκοιλιότητα, ξηροστομία, επιγαστρική δυσφορία, διαβρωτική δωδεκαδακτυλίτιδα, ερυγή, νόσος γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, ουλίτιδα, γλωσσίτιδα, οδυνοφαγία, οξεία παγκρεατίτιδα, πεπτικό έλκος, αιμορραγία πρωκτού
Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων	Όχι συχνές	ηπατίτιδα, ηπατική στεάτωση, ηπατίτιδα αλκοολική, ηπατική ανεπάρκεια
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού	Συχνές	εξάνθημα
	Όχι συχνές	ακμή, αλωπεκία, δερματίτιδα τύπου ακμής ξηροδερμία, ερύθημα, απίσχναση προσώπου, υπερεφίδρωση, λιποατροφία, επίκτητη λιποδυστροφία, λιποϋπερτροφία, νυκτερινοί ιδρώτες, κνήφη, κνησμός, γενικευμένος κνησμός, εξάνθημα κηλιδώδες, εξάνθημα κηλιδοβλατιδώδες, εξάνθημα κνησμώδες, βλάβη δέρματος, κνίδωση, ξηροδερμία, σύνδρομο Stevens Johnson, σχετιζόμενο με φάρμακο εξάνθημα με ηωσινοφιλία και συστηματικά συμπτώματα (DRESS)
Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και του συνδετικού ιστού	Όχι συχνές	αρθραλγία, αρθρίτιδα, οσφυαλγία, λαγόνιο άλγος, μυοσκελετικός πόνος, μυαλγία, αυχεναλγία, οστεοπενία, πόνος των άκρων, τενοντίτιδα, ραβδομυόλυση
Διαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων οδών	Όχι συχνές	νεφρική ανεπάρκεια, νεφρίτιδα, νεφρολιθίαση, νυκτουρία, κύστη νεφρού, νεφρική δυσλειτουργία, διάμεση νεφρίτιδα των ουροφόρων σωληναρίων
Διαταραχές του αναπαραγωγικού συστήματος και του μαστού	Όχι συχνές	στυτική δυσλειτουργία, γυναικομαστία, συμπτώματα εμμηνόπαυσης
Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης	Συχνές   Όχι συχνές	εξασθένιση, κόπωση, πυρεξία   θωρακική δυσφορία, ρίγη, οίδημα προσώπου, λιπώδης ιστός αυξημένος, αίσθημα εκνευρισμού, αίσθημα κακουχίας, υπογνάθια μάζα, οίδημα περιφερικό, άλγος
Παρακλινικές εξετάσεις	Συχνές           Όχι συχνές	αυξημένη αμινοτρανσφεράση αλανίνης, άτυπα λεμφοκύτταρα, αυξημένη ασπαρτική αμινοτρανσφεράση, αυξημένα τριγλυκερίδια του αίματος, αυξημένη λιπάση, αυξημένη παγκρεατική αμυλάση στο αίμα   μειωμένος απόλυτος αριθμός ουδετερόφιλων, αυξημένη αλκαλική φωσφατάση, μειωμένη λευκωματίνη του αίματος, αυξημένη αμυλάση του αίματος, αυξημένη χολερυθρίνη αίματος, αυξημένη χοληστερόλη αίματος, αυξημένη κρεατινίνη αίματος, αυξημένη γλυκόζη αίματος, αυξημένο άζωτο ουρίας αίματος, αυξημένη φωσφοκινάση κρεατίνης, αυξημένη γλυκόζη αίματος νηστείας, παρουσία γλυκόζης στα ούρα, αυξημένη λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας, αυξημένη διεθνής ομαλοποιημένη σχέση, αυξημένη λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας, μειωμένος αριθμός αιμοπεταλίων, παρουσία ερυθροκυττάρων στα ούρα, αυξημένη περίμετρος μέσης, αυξημένο σωματικό βάρος, μειωμένος αριθμός λευκοκυττάρων
Κακώσεις, δηλητηριάσεις και επιπλοκές θεραπευτικών χειρισμών	Όχι συχνές	τυχαία υπερδοσολογία

 

Περιγραφή επιλεγμένων ανεπιθύμητων ενεργειών

 

Σε μελέτες ραλτεγκραβίρης 400 mg δύο φορές ημερησίως, αναφέρθηκαν καρκίνοι σε ασθενείς που είχαν λάβει θεραπεία και σε ασθενείς που δεν είχαν λάβει θεραπεία και οι οποίοι ξεκίνησαν θεραπεία με ραλτεγκραβίρη σε συνδυασμό με άλλους αντιρετροϊικούς παράγοντες. Οι τύποι και τα ποσοστά των συγκεκριμένων καρκίνων ήταν οι αναμενόμενοι σε έναν πληθυσμό με υψηλό βαθμό ανοσοανεπάρκειας. Ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου σε αυτές τις μελέτες ήταν παρόμοιος στις ομάδες που λάμβαναν ραλτεγκραβίρη και στις ομάδες που λάμβαναν συγκριτικούς παράγοντες.

 

Παρατηρήθηκαν μη φυσιολογικές εργαστηριακές τιμές Βαθμού 2-4 ως προς την κινάση κρεατίνης σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με ραλτεγκραβίρη. Έχουν αναφερθεί μυοπάθεια και ραβδομυόλυση. Να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς που είχαν μυοπάθεια ή ραβδομυόλυση στο παρελθόν ή που έχουν οποιαδήποτε ζητήματα προδιάθεσης, συμπεριλαμβανομένων άλλων φαρμακευτικών προϊόντων που σχετίζονται με αυτές τις καταστάσεις (βλ. παράγραφο 4.4).

 

Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις οστεονέκρωσης, ιδιαίτερα σε ασθενείς με γενικά αναγνωρισμένους παράγοντες κινδύνου, προχωρημένη νόσο HIV ή μακράς διάρκειας έκθεση σε αντιρετροϊική θεραπεία συνδυασμού (CART). Η συχνότητά της είναι άγνωστη (βλ. παράγραφο 4.4).

 

Σε ασθενείς με λοίμωξη HIV και με σοβαρή ανοσολογική ανεπάρκεια κατά την έναρξη της αντιρετροϊικής αγωγής συνδυασμού (CART), ενδέχεται να εμφανιστεί μια φλεγμονώδης αντίδραση σε ασυμπτωματικές ή υπολειπόμενες ευκαιριακές λοιμώξεις. Αυτοάνοσες διαταραχές (όπως η νόσος του Graves) έχουν επίσης αναφερθεί. Ωστόσο, ο αναφερόμενος χρόνος έως την έναρξη είναι περισσότερο μεταβλητός και αυτά τα περιστατικά μπορεί να εμφανιστούν πολλούς μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας (βλ. παράγραφο 4.4).

 

Για κάθε μία από τις ακόλουθες κλινικές ανεπιθύμητες ενέργειες υπήρξε εμφάνιση ενός τουλάχιστον σοβαρού περιστατικού: έρπης των γεννητικών οργάνων, αναιμία, σύνδρομο ανοσολογικής αποκατάστασης, κατάθλιψη, ψυχική διαταραχή, απόπειρα αυτοκτονίας, γαστρίτιδα, ηπατίτιδα, νεφρική ανεπάρκεια, τυχαία υπερδοσολογία.

 

Σε κλινικές μελέτες σε ασθενείς που είχαν λάβει θεραπεία, εξάνθημα, ανεξαρτήτως αιτιολογίας, παρατηρήθηκε πιο συχνά με δοσολογικά σχήματα που περιέχουν ραλτεγκραβίρη και δαρουναβίρη, σε σύγκριση με εκείνα που περιέχουν ραλτεγκραβίρη χωρίς δαρουναβίρη ή δαρουναβίρη χωρίς ραλτεγκραβίρη. Εξάνθημα θεωρούμενο από τον ερευνητή ως σχετιζόμενο με το φάρμακο, εμφανίστηκε σε παρόμοια ποσοστά. Τα ποσοστά του εξανθήματος που αποδίδονται στην έκθεση (κάθε αιτιολογίας) ήταν 10,9, 4,2 και 3,8 ανά 100 ασθενείς-έτη, αντιστοίχως, και για το εξάνθημα που σχετίζεται με το φάρμακο ήταν 2,4, 1,1, και 2,3 ανά 100 ασθενείς-έτη, αντιστοίχως. Τα εξανθήματα που παρατηρήθηκαν σε κλινικές μελέτες ήταν ήπια έως μέτρια στη σοβαρότητα και δεν οδήγησαν σε διακοπή της θεραπείας (βλ. παράγραφο 4.4).

 

Ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη με τον ιό της ηπατίτιδας B και/ή της ηπατίτιδας C

Σε κλινικές δοκιμές, υπήρχαν 79 ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη ηπατίτιδας B, 84 με συνυπάρχουσα λοίμωξη ηπατίτιδας C και 8 ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη ηπατίτιδας B και C, οι οποίοι έλαβαν αγωγή με ραλτεγκραβίρη σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες για τον HIV‑1. Γενικά το προφίλ ασφαλείας της ραλτεγκραβίρης σε ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη ηπατίτιδας B και/ή ηπατίτιδας C ήταν παρόμοιο με αυτό των ασθενών χωρίς συνυπάρχουσα λοίμωξη ηπατίτιδας B και/ή ηπατίτιδας C, αν και τα ποσοστά μη φυσιολογικών τιμών των AST και ALT ήταν κάπως υψηλότερα στην υποομάδα με συνυπάρχουσα λοίμωξη με τον ιό της ηπατίτιδας B και/ή της ηπατίτιδας C.

 

Στις 96 εβδομάδες, σε ασθενείς που είχαν λάβει θεραπεία, μη φυσιολογικές εργαστηριακές τιμές Βαθμού 2 ή υψηλότερου, που αντιπροσωπεύουν έναν Βαθμό επιδείνωσης από την αρχική τιμή των AST, ALT ή της ολικής χολερυθρίνης, εμφανίστηκαν στο 29 %, 34 % και 13 %, αντιστοίχως, των ασθενών με συνυπάρχουσα λοίμωξη που έλαβαν θεραπεία με ραλτεγκραβίρη, σε σύγκριση με το 11 %, 10 % και 9 % όλων των άλλων ασθενών που έλαβαν θεραπεία με ραλτεγκραβίρη. Στις 240 εβδομάδες, σε ασθενείς που δεν είχαν λάβει θεραπεία, μη φυσιολογικές εργαστηριακές τιμές Βαθμού 2 ή υψηλότερου, που αντιπροσωπεύουν έναν Βαθμό επιδείνωσης από την αρχική τιμή των AST, ALT ή της ολικής χολερυθρίνης, εμφανίστηκαν στο 22 %, 44 % και 17 %, αντιστοίχως, των ασθενών με συνυπάρχουσα λοίμωξη που έλαβαν θεραπεία με ραλτεγκραβίρη, σε σύγκριση με το 13 %, 13 % και 5 % όλων των άλλων ασθενών που έλαβαν θεραπεία με ραλτεγκραβίρη.

 

Παιδιατρικός πληθυσμός

 

Η μορφή 600 mg δισκίο του ISENTRESS δεν έχει μελετηθεί σε παιδιατρικούς ασθενείς (βλ. παράγραφο 4.2).

 

Παιδιά και έφηβοι ηλικίας 2 έως 18 ετών

Η ραλτεγκραβίρη δύο φορές ημερησίως έχει μελετηθεί σε 126 παιδιά και εφήβους ηλικίας 2 έως 18 ετών με λοίμωξη HIV-1, που είχαν λάβει αντιρετροϊική θεραπεία, σε συνδυασμό με άλλους αντιρετροϊικούς παράγοντες στην IMPAACT P1066 (βλ. παραγράφους 5.1 και 5.2). Από τους 126 ασθενείς, οι 96 έλαβαν τη συνιστώμενη δόση ραλτεγκραβίρης δύο φορές ημερησίως.

 

Σε αυτά τα 96 παιδιά και εφήβους, η συχνότητα, ο τύπος και η σοβαρότητα των σχετιζόμενων με το φάρμακο ανεπιθύμητων ενεργειών έως και την Εβδομάδα 48 ήταν συγκρίσιμα με εκείνα που παρατηρήθηκαν σε ενήλικες.

 

Ένας ασθενής παρουσίασε σχετιζόμενες με το φάρμακο κλινικές ανεπιθύμητες ενέργειες, δηλ. Βαθμού 3 ψυχοκινητική υπερδραστηριότητα, μη φυσιολογική συμπεριφορά και αϋπνία. Ένας ασθενής παρουσίασε Βαθμού 2, σοβαρό, σχετιζόμενο με το φάρμακο αλλεργικό εξάνθημα.

 

Ένας ασθενής παρουσίασε σχετιζόμενες με το φάρμακο μη φυσιολογικές εργαστηριακές τιμές Βαθμού 4 στην AST και Βαθμού 3 στην ALT, οι οποίες θεωρήθηκαν σοβαρές.

 

Βρέφη και νήπια ηλικίας 4 εβδομάδων έως κάτω των 2 ετών

Η ραλτεγκραβίρη δύο φορές ημερησίως έχει επίσης μελετηθεί σε 26 βρέφη και νήπια ηλικίας 4 εβδομάδων έως κάτω των 2 ετών με λοίμωξη HIV-1, σε συνδυασμό με άλλους αντιρετροϊικούς παράγοντες στην IMPAACT P1066 (βλ. παραγράφους 5.1 και 5.2).

 

Σε αυτά τα 26 βρέφη και νήπια, η συχνότητα, ο τύπος και η σοβαρότητα των σχετιζόμενων με το φάρμακο ανεπιθύμητων ενεργειών έως και την Εβδομάδα 48 ήταν συγκρίσιμα με εκείνα που παρατηρήθηκαν σε ενήλικες.

 

Ένας ασθενής παρουσίασε Βαθμού 3 σοβαρό σχετιζόμενο με το φάρμακο αλλεργικό εξάνθημα που οδήγησε σε διακοπή της θεραπείας.

 

Νεογνά Εκτεθειμένα στον HIV‑1

Στην IMPAACT P1110 (βλ. παράγραφο 5.2), τα νεογνά προς ένταξη ήταν τουλάχιστον 37 εβδομάδων κύησης και βάρους τουλάχιστον 2 kg. Δεκαέξι (16) νεογνά έλαβαν 2 δόσεις ISENTRESS τις πρώτες 2 εβδομάδες ζωής και 26 νεογνά έλαβαν 6 εβδομάδες ημερήσιας δοσολογίας. Όλα παρακολουθήθηκαν επί 24 εβδομάδες. Δεν υπήρξαν σχετιζόμενες με το φάρμακο κλινικές ανεπιθύμητες ενέργειες, ενώ υπήρξαν τρεις σχετιζόμενες με το φάρμακο εργαστηριακές ανεπιθύμητες ενέργειες (εκ των οποίων μία ήταν παροδική ουδετεροπενία Βαθμού 4 σε ένα άτομο που λάμβανε αγωγή πρόληψης μετάδοσης από τη μητέρα στο παιδί (PMTCT) με ζιδοβουδίνη και δύο ήταν αυξήσεις της χολερυθρίνης (μία Βαθμού 1 και μία Βαθμού 2) που θεωρήθηκαν μη σοβαρές και μη χρήζουσες ειδικής θεραπείας).

 

Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών

Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-15562 Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: + 30 21 32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585, Ιστότοπος: http://www.eof.gr.

Η μελέτη TRANSITION δείχνει ότι η λήψη του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μπορεί να ξεκινήσει με ασφάλεια σύντομα μετά από ένα επεισόδιο οξείας καρδιακής ανεπάρκειας, τόσο ενδονοσοκομειακά όσο και εξωτερικά, και σε ένα μεγάλο εύρος σταθεροποιημένων ασθενών¹

 

 

83% των ασθενών με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια νοσηλεύονται τουλάχιστον μία φορά λόγω επεισοδίου οξείας καρδιακής ανεπάρκειας²

 

Οι προοπτικές για τους ασθενείς τις πρώτες 30 ημέρες μετά τη νοσηλεία είναι πτωχές, με έναν στους τέσσερις να επανεισάγεται στο νοσοκομείο³ κατά τη διάρκεια της ευάλωτης αυτής περιόδου και έως και 10% από αυτούς να έχουν αυξημένο κίνδυνο να αποβιώσουν⁴

 

Όπως αποδείχθηκε στη μελέτη-ορόσημο PARADIGM-HF, το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης είναι ανώτερο από την εναλαπρίλη στη μείωση της θνητότητας από καρδιαγγειακά αίτια, της νοσηλείας λόγω καρδιακής ανεπάρκειας και της επανεισαγωγής στο νοσοκομείο εντός 30 ημερών στους ασθενείς καρδιακής ανεπάρκειας με μειωμένο κλάσμα εξώθησης^5,6

Αθήνα, 8 Οκτωβρίου 2018 – Δεδομένα από τη μελέτη TRANSITION που παρουσιάστηκαν στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (ESC) στο Μόναχο της Γερμανίας έδειξαν ότι η λήψη του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μπορεί να ξεκινήσει νωρίς και σε με ασφάλεια σε ένα μεγάλο εύρος ασθενών της καρδιακής ανεπάρκειας με μειωμένο κλάσμα εξώθησης (HFrEF), οι οποίοι έχουν σταθεροποιηθεί έπειτα από νοσηλεία λόγω επεισοδίου οξείας καρδιακής ανεπάρκειας1. Στους ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη συμπεριλαμβάνονταν όσοι δεν είχαν πρότερα λάβει το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης ή συμβατικές θεραπείες για την καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς και εκείνοι με προηγούμενη εμπειρία από τις συμβατικές θεραπείες για την καρδιακή ανεπάρκεια1.

 

Περίπου οι μισοί από όλους τους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια έχουν μειωμένο κλάσμα εξώθησης7, και η βελτιστοποίηση της θεραπείας για αυτούς τους ασθενείς σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση της πιθανότητας νέου οξέος επεισοδίου ή θανάτου8. Ωστόσο, υπάρχει συχνά δισταγμός για την έναρξη μιας νέας θεραπείας έπειτα από νοσηλεία, καθώς οι ασθενείς αυτοί θεωρούνται «ευάλωτοι» και όχι σε θέση να υποστούν αλλαγές στη φαρμακευτική τους αγωγή.

 

«Στις εβδομάδες που ακολουθούν ένα επεισόδιο οξείας καρδιακής ανεπάρκειας, οι ασθενείς είναι πολύ ευάλωτοι και διατρέχουν κίνδυνο επανανοσηλείας και θανάτου», είπε ο Καθηγητής Rolf Wachter του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λειψίας στη Γερμανία και ερευνητής της μελέτης. «Η μελέτη PARADIGM-HF έδειξε ότι το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μειώνει τις σχετικές με την καρδιακή ανεπάρκεια νοσηλείες, την επανανοσηλεία και τον θάνατο. Η TRANSITION δείχνει ότι η λήψη συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης μπορεί να ξεκινήσει νωρίς και με ασφάλεια στους ασθενείς σύντομα μετά από ένα επεισόδιο οξείας καρδιακής ανεπάρκειας, παρέχοντας έτσι στους γιατρούς την πρόσθετη σιγουριά που χρειάζονται για να βελτιστοποιήσουν την παρεχόμενη φροντίδα με καινοτόμα φάρμακα στην αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας».

 

Στην TRANSITION, η ασφάλεια και η ανεκτικότητα του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης αξιολογήθηκαν σε ασθενείς με HFrEF αφότου σταθεροποιήθηκαν έπειτα από επεισόδιο οξείας καρδιακής ανεπάρκειας. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν για να ξεκινήσουν θεραπεία με το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης είτε στο νοσοκομείο (πριν το εξιτήριο) είτε λίγο μετά την αποχώρησή τους από αυτό (μετά το εξιτήριο)1. Στις 10 εβδομάδες, πάνω από 86% των ασθενών λάμβαναν το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης για 2 εβδομάδες ή περισσότερο χωρίς διακοπή και περίπου οι μισοί ασθενείς της μελέτης πέτυχαν το πρωτεύον καταληκτικό σημείο, το οποίο ήταν η στοχευμένη δόση των 200 mg συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης δις ημερησίως εντός 10 εβδομάδων και στις δύο ομάδες1. Ο αριθμός των ασθενών που πέτυχαν το πρωτεύον και τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν παρόμοιος και στα δύο σκέλη θεραπείας1. Η επίπτωση των ανεπιθύμητων συμβάντων και οι διακοπές του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης λόγω ανεπιθύμητων συμβάντων ήταν επίσης παρόμοιες τόσο ενδονοσοκομειακά όσο και εξωτερικά1.

 

«Είναι ενθαρρυντικά τα ευρήματα της TRANSITION, τα οποία δείχνουν ότι το σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης, η νέα θεραπεία εκλογής στην καρδιακή ανεπάρκεια, μπορεί να ξεκινήσει με ασφάλεια σε ασθενείς που νοσηλεύτηκαν πρόσφατα», δήλωσε ο Shreeram Aradhye, MD, Chief Medical Officer and Global Head, Medical Affairs, Novartis Pharmaceuticals. «Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι μια σοβαρή εξελικτική νόσος, με 83% των ασθενών να έχουν νοσηλευτεί τουλάχιστον μία φορά για επεισόδιο οξείας καρδιακής ανεπάρκειας στην πορεία της πάθησής τους. Η νοσηλεία δίνει την ευκαιρία στους γιατρούς να βελτιστοποιήσουν τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα επανανοσηλείας και θανάτου, να μειωθεί το φορτίο των νοσηλειών και να βελτιωθούν οι εκβάσεις των ασθενών».

 

Σχετικά με την TRANSITION

Η TRANSITION (NCT02661217) είναι μια τυχαιοποιημένη, φάσης IV, πολυκεντρική, ανοικτής επισήμανσης, παράλληλων ομάδων μελέτη, η οποία αξιολόγησε την ασφάλεια και την ανεκτικότητα του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης σε 1.002 ασθενείς με HFrEF, από 156 νοσοκομεία παγκοσμίως, μετά τη σταθεροποίηση έπειτα από νοσηλεία για οξεία καρδιακή ανεπάρκεια, όταν η θεραπεία ξεκίνησε στο νοσοκομείο (πριν το εξιτήριο) ή λίγο μετά την αποχώρησή τους από αυτό (μετά το εξιτήριο)1,9. Οι ασθενείς ομαδοποιήθηκαν βάσει της κατάστασης της θεραπείας τους πριν την εισαγωγή: αυτούς που λάμβαναν αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης (ACEI) ή αποκλειστή των υποδοχέων της αγγειοτασίνης (ARB), ή εκείνους χωρίς πρότερη εμπειρία από ACEI/ARB. Έπειτα από τη φάση διαλογής και την τυχαιοποίηση στο σύμπλοκο σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης, η μελέτη περιλάμβανε μια περίοδο θεραπείας 10 εβδομάδων, με φάση μετέπειτα παρακολούθησης 16 εβδομάδων στη συνέχεια. Το πρωτεύον και τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν ο αριθμός των ασθενών που πέτυχαν τη στοχευμένη δόση συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης 200mg δις ημερησίως (bid) την εβδομάδα 10 (ανεξάρτητα από προηγούμενη διακοπή της δόσης ή μείωσή της), και ο αριθμός των ασθενών που διατηρήθηκαν στα 100mg ή 200mg bid για τουλάχιστον δύο εβδομάδες έως την εβδομάδα 10 μετά την τυχαιοποίηση, αντίστοιχα1,9. Το πρωτόκολλο της μελέτης έλαβε υπόψη τις ανάγκες των καρδιολόγων και επέτρεπε στους ερευνητές να επιλέξουν την κατάλληλη δόση έναρξης του συμπλόκου σακουμπιτρίλης/βαλσαρτάνης και τις προσαρμογές της δόσης ανάλογα με τις κλινικές συνθήκες, καθιστώντας έτσι δυνατές τις διαφορές μεταξύ των διεθνών νοσοκομείων και των υπόλοιπων σημείων υγειονομικής περίθαλψης9.

 

 

Παραπομπές

1. Wachter R. et al., Initiation of sacubitril/valsartan in hospitalized patients with heart failure with reduced ejection fraction after hemodynamic stabilization: Primary results of the TRANSITION study. Data presented at: ESC 2018, Aug 25-29; Munich, Germany.
2. Yancy CW. et al., 2013 ACCF/AHA Guideline for the Management of Heart Failure, J Am Coll Cardiol. 2013; 62(16):e147-e239.
3. Dharmarajan K, Hsieh AF, Lin Z, et al., Diagnoses and Timing of 30-Day Readmissions after Hospitalization For Heart Failure, Acute Myocardial Infarction, or Pneumonia. 2013;309(4):355-363.
4. Bueno H, Ross JS, Wang Y, et al., Trends in Length of Stay and Short-Term Outcomes among Medicare Patients Hospitalized for Heart Failure: 1993–2008. 2010;303(21):2141-2147.
5. McMurray JJV., et al., Angiotensin–Neprilysin Inhibition versus Enalapril in Heart Failure. N Engl J Med 2014;

371:993-1004.

6. Desai, AS., et al., Influence of Sacubitril/Valsartan (LCZ696) on 30-Day Readmission After Heart Failure Hospitalization. JACC 2016;68(3):241-248.
7. Owan TE, Hodge DO, Herges RM, et al. Trends in prevalence and outcome of heart failure with preserved ejection fraction. N Engl J Med. 2006;355:251-259.
8. Maggioni, AP., et al., Are hospitalized or ambulatory patients with heart failure treated in accordance with European Society of Cardiology guidelines? Evidence from 12,440 patients of the ESC Heart Failure Long-Term Registry. Eur J Heart Fail. 2013 Oct;15(10):1173-84.
9. Pascual-Figal D., et al., Rationale and design of TRANSITION: a randomized trial of pre-discharge vs. post- discharge initiation of sacubitril/valsartan. ESC Heart Fail. 2018 Apr;5(2):327-336.
10. Sacubitril/valsartan. Summary of product characteristics. Available at: http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/EPAR_-

_Product_Information/human/004062/WC500197536.pdf [Last accessed: July 2018]

11. Langenickel T, Dole W. Angiotensin receptor-neprilysin inhibition with LCZ696: a novel approach for the treatment of heart failure. Drug Discov Today. 2012:4: e131-139.
12. Sacubitril/valsartan. Highlights of prescribing information. Available at: https://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2015/207620Orig1s000lbl.pdf [Last accessed: July 2018]
13. Chandra, A. et al., The Effects of Sacubitril/Valsartan on Physical and Social Activity Limitations in Heart Failure Patients: The PARADIGM-HF Trial. JAMA Cardiol. 2018;3(6):498-505.
14. Azad N, Lemay G. Management of chronic heart failure in the older population. Journal of Geriatric Cardiology: JGC. 2014;11(4):329-337.
15. Savarese G and Lund LH. Global Public Health Burden of Heart Failure Card Fail Rev. 2017 Apr; 3(1): 7–11.
16. Ambrosy A, Fonarow G, Butler J. et al., The global health and economic burden of hospitalizations for heart failure. J Am Coll Cardio. 2014, 63 (12), 1123-33.
17. Ponikowski P. et al., Heart failure. Preventing disease and death worldwide. Available at: https://www.escardio.org/static_file/Escardio/Subspecialty/HFA/WHFA-whitepaper-15-May-14.pdf [Last accessed: July 2018]
18. Cook C, Cole G, Asaria P. et al., The annual global economic burden of heart failure. Int J Cardiol. 2014.;171(3):368-76.

 

Η Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία με τα προγράμματα διακοπής της καθημερινής θεραπευτικής αγωγής σε ορισμένους ασθενείς με Χρόνια Μυελογενή Λευχαιμία, συμβάλλει ουσιαστικά :

 

στη βελτίωση της ποιότητας ζωής αυτών των ασθενών στην εντυπωσιακή εξοικονόμηση πόρων για τον ΕΟΠΥΥ, ύψους 3.040.000,00 ευρώ!

 

 

 

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018. Εξαιρετικά σημαντικά και ελπιδοφόρα για τους ασθενείς και το σύστημα Υγείας κρίνονται τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε η Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία (ΕΑΕ), σε συνέντευξη Τύπου, αναφορικά με το ειδικό πρόγραμμα παρακολούθησης ασθενών με Χρόνια Μυελογενή Λευχαιμία (ΧΜΛ) που πληρούν τα κριτήρια διακοπής της αγωγής και επιθυμούν να την διακόψουν. Το πρόγραμμα ξεκίνησε με πρωτοβουλία της ΕΑΕ τον Οκτώβριο του 2013.

 

Οι 25 ασθενείς από τους 42 με ΧΜΛ που μετείχαν στην ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή μελέτη EURO-SKI (EURO – Stop Kinase Inhibitors) και διέκοψαν τη θεραπευτική αγωγή με imatinib, δεν λαμβάνουν πλέον καμία αγωγή από το 2013 μέχρι και σήμερα και παρουσιάζουν «λειτουργική ίαση της νόσου»! Οι υπόλοιποι ασθενείς (17), στους οποίους η ΧΜΛ επανεμφανίσθηκε μοριακά, όχι όμως κλινικά, άρχισαν ξανά τη θεραπεία τους και είναι όλοι σε άριστη κατάσταση, χωρίς κανένα κλινικό πρόβλημα.  Η ΕΑΕ κάλυψε με ίδιους πόρους όλες τις συχνές (ανά μήνα/2μηνο κλπ) και απαραίτητες  μοριακές εξετάσεις παρακολούθησης των επιπέδων BCR-ABL των ασθενών αυτών. Χάρη στην πρωτοβουλία της ΕΑΕ επιτεύχθηκε για τον ΕΟΠΥΥ η εντυπωσιακή εξοικονόμηση πόρων ύψους 2.531.000,00 ευρώ (!) από τη μη συνταγογράφηση φαρμάκων και την κάλυψη κόστους μοριακών εξετάσεων, κατά τη διάρκεια των 5 χρόνων του προγράμματος EURO-SKI.

 

Παράλληλα, από έτους έχει αρχίσει και δεύτερο πρόγραμμα διακοπής θεραπείας για ορισμένους ασθενείς (44) με ΧΜΛ που λαμβάνουν nilotinib. Από αυτούς τους ασθενείς, τριάντα επτά (37) δεν χρειάζεται να λαμβάνουν πλέον nilotinib. Οι υπόλοιποι επτά (7) στους οποίους επανεμφανίσθηκε μοριακά η νόσος, άρχισαν εκ νέου αγωγή με nilotinib επιτυγχάνοντας τελικά βαθιά μοριακή ύφεση της νόσου και σήμερα είναι όλοι σε άριστη κατάσταση. Μέσω του δεύτερου προγράμματος διακοπής το οποίο ξεκίνησε το 2017, ο ΕΟΠΥΥ έχει εξοικονομήσει  509.420,00 ευρώ!

 

Ο πρόεδρος της ΕΑΕ κ. Παναγιώτης Παναγιωτίδης επεσήμανε ότι: «Κύριο μέλημα της ΕΑΕ είναι να φροντίζει τους ασθενείς της, γι’ αυτό και το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων της διατίθενται σε προγράμματα για τους ασθενείς, με στόχο την καλύτερη ποιότητα της ζωής τους. Σήμερα, μετά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα του προγράμματος διακοπής της θεραπείας για τους ασθενείς με Χρόνια Μυελογενή Λευχαιμία που πληρούν τα κριτήρια, επιβεβαιώνει ότι η συμμετοχή σε μελέτες και η ορθή ιατρική πρακτική, μπορεί να εξοικονομήσει σημαντικούς πόρους για το σύστημα Υγείας, κυρίως όμως είναι καταλυτική για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Στο πλαίσιο της στήριξης των ασθενών μας, είμαστε σε τακτική επικοινωνία με το υπουργείο Υγείας με στόχο να αναδείξουμε τη σημασία της αποζημίωσης των ειδικών μοριακών εξετάσεων που είναι απαραίτητες για τη διάγνωση, επιλογή θεραπείας και παρακολούθηση του θεραπευτικού αποτελέσματος, σε  ασθενείς με αιματολογικά νοσήματα».  

 

Κλείνοντας ο κ. Παναγιωτίδης αναφερόμενος στην περαιτέρω συμβολή της ΕΑΕ στην εξοικονόμηση πόρων για την Πολιτεία, τόνισε ότι η ΕΑΕ συνεχίζει δυναμικά και με επιτυχία την τυποποίηση των 22.000 εθελοντών δοτών μυελού των οστών του Εθνικού Μητρώου για την οποία έχει διαθέσει 440.000,00 ευρώ, αποκλειστικά από τα αποθεματικά της. «Κάθε δότης μυελού των οστών» τόνισε ο κ. Παναγιωτίδης «μπορεί να χαρίσει ζωή σε έναν ασθενή με λευχαιμία, δίνοντας απλά σάλιο. Ήδη, έχει ολοκληρωθεί η HLA τυποποίηση 1.800 εθελοντών και εντός διετίας θα έχει ολοκληρωθεί η τυποποίηση των 22.000 εθελοντών. Τόσο οι εθελοντές δότες όσο και κυρίως οι ασθενείς αισθάνονται ευγνώμονες για την εξέλιξη και την προοπτική της τυποποίησης νέων δοτών μυελού των οστών».