Aπαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Λάρισας με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, κ. Κώστα Μπαργιώτα, για την έλλειψη Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των Ναρκωτικών ο Υπουργός Υγείας παραδέχθηκε ότι «Αυτό που υπήρχε ως μεγάλο έλλειμμα -και σωστά το εντοπίζετε- ήταν ένα συνολικό Εθνικό Σχέδιο Δράσης, το οποίο θα μπορούσε να διευκολύνει τις συνέργειες και τη διασύνδεση ανάμεσα στις δομές. Αυτό μας λείπει πραγματικά. Η αλήθεια είναι ότι την προηγούμενη περίοδο αυτό που για εμάς ήταν σε προτεραιότητα ήταν να διασφαλίσουμε την λειτουργικότητα και την επιβίωση των σημερινών δημόσιων φορέων που παρέχουν υπηρεσίες κατά των ναρκωτικών και γενικά κατά των εξαρτήσεων… Πήγε λίγο πίσω η εκπόνηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης. Υπάρχει Εθνική Στρατηγική 2014 – 2020. Αυτό που μένει είναι να γίνει πιο λεπτομερές το σχέδιο δράσης και να μην είναι απλώς η συνάθροιση των επιμέρους σχεδίων κάθε φορέα».
Στη συνέχεια, ο βουλευτής αναφέρθηκε στην κατάσταση στον ΟΚΑΝΑ «Είναι αλήθεια ότι αυξήσατε τον προϋπολογισμό και την επιχορήγηση του ΟΚΑΝΑ. Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει από τα στοιχεία των προηγούμενων χρόνων είναι ότι παρόλο που αυξάνονται σταθερά οι επιχορηγήσεις –και αναγνωρίζω ότι αυτό ήταν αναγκαίο και είναι στα «υπέρ» σας-, αν δει κανείς τη διακύμανση των θεραπευόμενων, ο αριθμός είναι περίπου 8.100 ανά έτος από το 2013. Όπως πολύ σωστά έχει επισημανθεί, ο ΟΚΑΝΑ λειτουργούσε με επιχορήγηση κάτω από τις ανάγκες μισθοδοσίας του οργανισμού. Μια απλή διαίρεση δίνει κόστος ανά θεραπευόμενο για το 2013, στα 2.200 ευρώ, ενώ για το 2017 το κόστος ανά θεραπευόμενο είναι 3.350 ευρώ, με τις λίστες αναμονής, όμως, να φαίνεται ότι διατηρούνται στον ίδιο βαθμό. Το μεγάλο ερώτημα είναι: Ποιες είναι οι διαφορές, αν υπήρξε έστω ποιοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών και πώς αποτυπώνεται; Γιατί σε αυτόν τον βαθμό δεν φαίνεται καμία ουσιαστική διαφορά, πλην της αυξημένης χρηματοδότησης, που αναγνωρίζω ότι έπρεπε να γίνει. Φαίνεται ότι οι αλλαγές, βελτιώσεις, αύξηση του «capacity» -για να χρησιμοποιήσω μια αγαπημένη σας έκφραση, και της αποτελεσματικότητας και της ποιότητας του Οργανισμού δεν προκύπτει από πουθενά».
Ο Υπουργός απάντησε «Η ενίσχυση του προϋπολογισμού του ΟΚΑΝΑ έχει μεταφραστεί σε επιπλέον υπηρεσίες και θα έλεγα και σε ποιοτικότερες υπηρεσίες… Είχε σχεδόν μηδενιστεί η λίστα, μια λίστα που είχε δυόμισι χιλιάδες εξαρτημένους σε αναμονή. Λόγω της αποχώρησης κάποιων γιατρών που ήταν με μπλοκάκι, συμβασιούχοι, επανήλθε, αλλά η πρόνοια είναι να προχωρήσουμε γρήγορα και στο αμέσως επόμενο διάστημα να καλύψουμε με διάφορους τρόπους, με συμβάσεις, ίσως και με μόνιμη προκήρυξη αυτές τις ανάγκες, έτσι ώστε να έχουμε οριστική αντιμετώπιση αυτού του θέματος».
Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε και το βίντεο:
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της συνομιλίας:
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, σας ευχαριστώ που ήρθατε και το εννοώ. Ξέρω ότι όντως ο χρόνος σας είναι πολύτιμος. Δεν υπάρχει κανένα ίχνος ειρωνείας σε αυτό, το εννοώ.
Με λίγη έκπληξη είδαμε στα τέλη Ιανουαρίου το Δελτίο Τύπου του Υπουργείου στο οποίο προαναγγέλλεται η εκπόνηση Εθνικού Σχεδίου για τα Ναρκωτικά. Και λέω «με έκπληξη» για δύο λόγους: Ο ένας είναι ότι γνωρίζουμε ότι υπάρχει Εθνική Αρχή για τα Ναρκωτικά και σε λειτουργία Επιτροπή Σχεδιασμού και Συντονισμού ήδη από το 2013.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι δύο αναπάντητες ερωτήσεις, από τις σαράντα ερωτήσεις που έχω καταθέσει και δεν έχω πάρει απάντηση, στο Υπουργείο αφορούσαν ακριβώς αυτό θέμα: τον ρόλο και τη δράση της Εθνικής Επιτροπής για τα Ναρκωτικά, η οποία από το 2013 που συστήθηκε μέχρι σήμερα που λήγει η θητεία της ουσιαστικά σε λίγους μήνες, κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς είχε κάνει.
Έτσι, λοιπόν, η πρώτη ερώτησή μου είναι ακριβώς αυτό: Τι έχει γίνει τα τελευταία πέντε χρόνια, εκ των οποίων τα τρία αφορούν τη διακυβέρνησή σας; Γιατί από το 2013 μέχρι σήμερα δεν έχουμε καν κανενός είδους προεργασία, απ’ ό,τι φαίνεται. Αυτό είναι ένα κομμάτι της ερώτησης, εάν υπάρχει έστω προεργασία ή υπάρχει ένα παραδοτέο έργο πάνω στο οποίο θα στηριχθεί το περίφημο Εθνικό Σχέδιο για τα Ναρκωτικά. Αν έχουν γίνει, εάν έχουν εκπονηθεί οι ετήσιες εκθέσεις που προβλέπει ο νόμος ήδη από το 2013, για τα 2014, για το 2015, για το 2016, για το 2017 και εάν έχουν κατατεθεί στη Βουλή.
Και κυρίως, πραγματικά, θα ήθελα να μας πείτε ποιες είναι οι βασικές αρχές και οι προοπτικές από εδώ και πέρα. Πώς θα πάμε από δω και πέρα όσον αφορά τον στρατηγικό σχεδιασμό και τη στρατηγική ανάπτυξης ενός Εθνικού Σχεδίου για τα Ναρκωτικά, καθώς είναι πραγματικά ανάγκη. Δηλώνουμε πρόθυμοι να συνεργαστούμε σε οποιοδήποτε επίπεδο. Ακόμη και σε επίπεδο Αρχηγών -σε επίπεδο κομμάτων εννοώ- μπορούμε να συζητήσουμε, αν θέλετε. Είμαστε πραγματικά πρόθυμοι να βοηθήσουμε και να συνεισφέρουμε στην σύσταση και στην εκπόνηση ενός τέτοιου σχεδίου. Όμως, το μεγάλο ερώτημα είναι το τι κάναμε μέχρι τώρα. Αυτό είναι το ένα. Και το άλλο είναι το τι κάνουμε από εδώ και πέρα και πάνω σε ποιες ανάγκες σκοπεύουμε να κινηθούμε.
Να σημειωθεί ότι μίλησα μόλις δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Κι εμείς σας ευχαριστούμε.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε τον λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ (Υπουργός Υγείας): Αγαπητέ συνάδελφε, λοιπόν, είναι όντως ενδιαφέρουσα η ερώτηση.
Το πεδίο των εξαρτήσεων είναι ένα πολύ ευαίσθητο κοινωνικά πεδίο. Η κρίση έχει επιδεινώσει την εξαρτητική συμπεριφορά μιας μερίδας της κοινωνίας. Έχουμε αναδυόμενες εξαρτήσεις, δεν είναι μόνο οι κλασικού τύπου εξαρτήσεις, δηλαδή τα ναρκωτικά. Τώρα πλέον έχουμε ένα διευρυμένο φάσμα που αφορά το αλκοόλ -είναι πολύ μεγάλη πρόκληση για τη δημόσια υγεία στη χώρα- και έχουμε και αναδυόμενες εξαρτήσεις, όπως είναι η εξάρτηση από τον τζόγο και από το διαδίκτυο.
Η εξάρτηση είναι ένα σύνθετο φαινόμενο πολυπαραγοντικό και προφανώς απαιτεί ολιστική αντιμετώπιση, δηλαδή μια συνεκτική δέσμη πολιτικής που θα αφορά από την πρόληψη μέχρι την μείωση της βλάβης, την υποκατάσταση, την θεραπεία, την απεξάρτηση και φυσικά την κοινωνική επανένταξη. Υπάρχουν δημόσιοι φορείς -είναι προσδιορισμένοι αυτοί- οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες σε όλο αυτό το φάσμα και η αλήθεια είναι ότι αυτοί οι φορείς για χρόνια κάνουν αυτήν τη δουλειά αθόρυβα, αξιόπιστα και αποτελεσματικά.
Αυτό που υπήρχε ως μεγάλο έλλειμα -και σωστά το εντοπίζετε- ήταν ένα συνολικό Εθνικό Σχέδιο Δράσης, το οποίο θα μπορούσε να διευκολύνει συνέργειες και διασύνδεση ανάμεσα σε αυτές τις δομές, ανάμεσα σε αυτούς τους φορείς. Αυτό μας λείπει πραγματικά.
Η αλήθεια είναι ότι την προηγούμενη περίοδο αυτό που για εμάς ήταν σε προτεραιότητα ήταν να διασφαλίσουμε την λειτουργικότητα και την επιβίωση των σημερινών δημόσιων φορέων που παρέχουν υπηρεσίες κατά των ναρκωτικών και γενικά κατά των εξαρτήσεων.
Έγινε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια. Προσπαθήσαμε να κινητοποιήσουμε ανθρώπινους κοινωνικούς πόρους. Υπήρξε ενίσχυση με ανθρώπινο δυναμικό. Προκηρύξαμε ογδόντα θέσεις κατανεμημένες στους τέσσερις βασικούς φορείς, δηλαδή στον ΟΚΑΝΑ, στο ΚΕΘΕΑ, στο 18 Άνω και στο ΨΜΘ, που έχει επίσης μια δομή αντιμετώπισης των εξαρτήσεων.
Η αλήθεια είναι ότι πήγε λίγο πίσω η εκπόνηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης. Υπάρχει Εθνική Στρατηγική 2014 – 2020. Αυτό που μένει είναι να γίνει πιο λεπτομερές το σχέδιο δράσης και να μην είναι απλώς η συνάθροιση των επιμέρους σχεδίων κάθε φορέα.
Εδώ οφείλω να πω ότι έχουμε αναγνωρίσει ότι το θεσμικό πλαίσιο χρειάζεται μια αναμόρφωση. Ο ν.4139, ο οποίος ήταν ένας καλός νόμος, ένας προοδευτικός νόμος κατά την άποψή μας και στο θεσμό του Εθνικού Συντονιστή, αλλά και στο θεσμό της Εθνικής Επιτροπής Σχεδιασμού και Συντονισμού είχε ελλείματα, τα οποία θέλουμε να τα αντιμετωπίσουμε. Είμαστε σε συνεννόηση με το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Έχουμε σε ένα πολύ προχωρημένο στάδιο μια επεξεργασία για τη θεσμική αναδιοργάνωση σε αυτό το τοπίο, η οποία θα έχει και ως καθοριστικό στοιχείο τη διευρυμένη προσέγγιση της έννοιας των εξαρτήσεων.
Ο ν.4139 επικεντρώνεται μόνο στα ναρκωτικά. Και η Εθνική Επιτροπή και ο Εθνικός Συντονιστής αφορούν μόνο τα ναρκωτικά. Θέλουμε να δώσουμε τη διευρυμένη προσέγγιση, όπως είπα πριν, και να κάνουμε τα σχήματα αυτά λίγο πιο λειτουργικά, να μην έχουν την εμπλοκή πάρα πολλών Υπουργείων. Φανταστείτε ότι στην Εθνική Επιτροπή Σχεδιασμού και στη Διυπουργική Επιτροπή συμμετέχουν πάνω από δέκα Υπουργεία. Αυτό τα καθιστά πάρα πολύ δυσκίνητα και μη παραγωγικά.
Θέλουμε, λοιπόν, να δώσουμε έμφαση κυρίως στην επιστημονική υποστήριξη με εξειδικευμένους επιστήμονες και ανθρώπους που έχουν τεχνογνωσία στο πεδίο αυτό και τη δυνατότητα να υπάρχει μια μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ευελιξία για να πετύχουμε το μείζον που είναι μια συνέργεια και ένας κοινός σχεδιασμός επ’ ωφελεία του εξαρτημένου ανθρώπου, του θεραπευόμενου ανθρώπου διασφαλίζοντας και την καλή στελέχωση και λειτουργία των σημερινών δομών και κυρίως την λειτουργική διασύνδεσή τους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Ευχαριστούμε.
Κύριε Μπαργιώτα, έχετε τον λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Είναι η τρίτη φορά που μένει αναπάντητη η ερώτηση του τι συμβαίνει με το Εθνικό Κέντρο για τα Ναρκωτικά. Δεν διαφωνώ μαζί σας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ (Υπουργός Υγείας): Δεν υπάρχει Εθνικό Κέντρο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Η Εθνική Αρχή, με συγχωρείτε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ (Υπουργός Υγείας): Ούτε Εθνική Αρχή υπάρχει.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Υπάρχει.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ (Υπουργός Υγείας): Υπάρχει Εθνική Επιτροπή Σχεδιασμού και Συντονισμού.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Με συγχωρείτε, έχετε δίκιο. Η εθνική συντονίστρια για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών δεν φαίνεται να μπαίνει πουθενά στο πλάνο.
Δεν θα διαφωνήσω μαζί σας για την καινούργια, τη σύγχρονη αντιμετώπιση των εξαρτήσεων ως συνόλου. Είναι γνωστό ότι και το ΚΕΘΕΑ από χρόνια, από πολύ παλιά, αναπτύσσει τέτοια κέντρα αντιμετώπισης των εξαρτήσεων του τζόγου, του οινοπνεύματος, του καπνίσματος, κλπ.
Το ερώτημα είναι, όπως είπατε, πώς αυτά θα συνδιαρθρωθούν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κύριου Βουλευτή)
Ένα λεπτό ακόμα, κύριε Πρόεδρε.
Δεν άκουσα κανένα συγκεκριμένο σχέδιο προς το παρόν για το πώς θα συντονιστούν μεταξύ τους, επί του συγκεκριμένου, «ΚΕΘΕΑ», «ΟΚΑΝΑ», «18 ΑΝΩ» και πώς θα γίνει όλη αυτή η ιστορία. Αυτό είναι το ένα ερώτημα.
Και επειδή θέλω να είμαι δίκαιος, είναι αλήθεια ότι αυξήσατε τον προϋπολογισμό και την επιχορήγηση του ΟΚΑΝΑ. Παρόλο που υπήρξε μια αναφορά στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων για τον απολογισμό του ΟΚΑΝΑ –υπεραισιόδοξη, κατά τη γνώμη μου- και ανακοινώθηκε ότι απορροφήθηκαν οι λίστες αναμονής –ενώ στην πραγματικότητα ξαναγίνονται-, το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει από τα στοιχεία των προηγούμενων χρόνων είναι ότι παρόλο που αυξάνονται σταθερά οι επιχορηγήσεις –και αναγνωρίζω ότι αυτό ήταν αναγκαίο και είναι στα «υπέρ» σας-, αν δει κανείς τη διακύμανση των θεραπευόμενων, ο αριθμός είναι περίπου 8.100 ανά έτος από το 2013. Όπως πολύ σωστά έχει επισημανθεί, το ΟΚΑΝΑ λειτουργούσε με επιχορήγηση κάτω από τις ανάγκες μισθοδοσίας του οργανισμού.
Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και σήμερα οι αριθμοί είναι ίδιοι. Η απλή διαίρεση – ο αδρός δείκτης- δίνει κόστος ανά θεραπευόμενο για το 2013 2.200 ευρώ, για το 2017 το κόστος ανά θεραπευόμενο είναι 3.350 ευρώ. Ο αριθμός είναι ίδιος. Οι λίστες αναμονής φαίνεται ότι διατηρούνται στον ίδιο βαθμό. Το μεγάλο ερώτημα είναι: Ποιες είναι οι διαφορές, αν υπήρξε έστω ποιοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών και πώς αποτυπώνεται; Γιατί σ’ αυτόν τον βαθμό δεν φαίνεται καμία ουσιαστική διαφορά, πλην της αυξημένης χρηματοδότησης, που αναγνωρίζω ότι έπρεπε να γίνει.
Φαίνεται ότι οι αλλαγές, βελτιώσεις, αύξηση του «capacity» -για να χρησιμοποιήσω μια αγαπημένη σας έκφραση και της αποτελεσματικότητας και της ποιότητας του οργανισμού δεν προκύπτει από πουθενά. Θα ήταν ευχής έργο να το δούμε στο επίπεδο του γεγονότος ότι χρειάζεται μέσα σε ένα γενικό πλαίσιο, όπως είπαμε, να ξαναδούμε πώς λειτουργούν αυτοί οι Οργανισμοί, πόσο αποτελεσματικοί είναι και τι ακριβώς δουλειά κάνουν.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Και εμείς, κύριε Μπαργιώτα, για τον απόλυτο σεβασμό του χρόνου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Με έχετε εκπαιδεύσει, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Κύριε Υπουργέ, έχετε τον λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ (Υπουργός Υγείας): Κύριε συνάδελφε, εξήγησα ότι η προτεραιότητα στην προηγούμενη περίοδο ήταν να διασφαλίσουμε την ομαλή λειτουργία των σημερινών δομών και να διασφαλίσουμε ένα πλαίσιο λειτουργικής διασύνδεσης και συνεργασίας μεταξύ τους. Ξέρετε πολύ καλά ότι στο παρελθόν υπήρχαν για χρόνια τριβές ανάμεσα σε δομές και σε φορείς αντιμετώπισης των εξαρτήσεων που είχαν προφανώς μια διαφορετική ιστορικότητα, μια διαφορετική επιστημονική προσέγγιση, ακόμα και για λόγους ιδεολογικών διαφορών.
Εμείς θεωρούμε ότι όλες οι δομές είναι χρήσιμες, όλες οι δομές είναι απαραίτητες και υπάρχουν εξαρτημένοι που μπορούν να έχουν την κατάλληλη φροντίδα μέσα από όλα αυτό το φάσμα των υπηρεσιών που μπορούν να παρέχονται.
Είχαν παραιτηθεί πάρα πολλά μέλη της Επιτροπής και κάναμε μια επανασύσταση. Ήταν σε απραξία για μεγάλο διάστημα. Αυτό είναι αλήθεια. Τώρα κάνουμε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης και αναδιοργάνωσης. Δώσαμε ως κεντρική προτεραιότητα να τεθεί ένα πλαίσιο λειτουργίας των ιδιωτικών κέντρων απεξάρτησης τα οποία λειτουργούν, δυστυχώς, χωρίς ένα πολύ σαφές πλαίσιο, κανόνες και μηχανισμό ελέγχου. Αυτό κατά την άποψή μας είναι πρόβλημα.
Επίσης, δώσαμε την κατεύθυνση σιγά-σιγά να αρχίσει η προετοιμασία εκπόνησης Εθνικού Σχεδίου. Αυτό θα πάει πακέτο με τη θεσμική αναδιοργάνωση που σας είπα πριν. Ελπίζω μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2018 να έχουμε έναν επικαιροποιημένο νόμο για τις εξαρτήσεις συνολικά, δηλαδή μια τροποποίηση του ν.4139 και κάνοντας πιο ευέλικτα τα όργανα εκπόνησης αυτού του Εθνικού Σχεδίου να πάμε όντως σε ένα σοβαρό Εθνικό Σχέδιο το οποίο είναι απαραίτητο για την αποτελεσματικότητα των δημόσιων πολιτικών αντιμετώπισης των εξαρτήσεων.
Όσον αφορά τις κεντρικές αρχές αυτού του στρατηγικού σχεδιασμού, πρώτον, θέλουμε να υπάρξει η μέγιστη δυνατή γεωγραφική κάλυψη. Εδώ η ιδέα είναι ανάπτυξη πολυδύναμων κέντρων τα οποία μπορούν να στεγάσουν φορείς με διαφορετικά προγράμματα και διαφορετική κουλτούρα σε ένα κοινό σημείο πρόσβασης και ολιστικής αντιμετώπισης. Έχουμε προβλέψει από το τρέχον ΕΣΠΑ, από τα ΠΕΠ των περιφερειών μια χρηματοδότηση για αυτό το κομμάτι.
Υπάρχει η ιδέα της ανάπτυξης κινητών μονάδων αντιμετώπισης των εξαρτήσεων, έτσι ώστε να είναι προσβάσιμες οι υπηρεσίες και σε περιοχές της ενδοχώρας που έχουν μια δυσκολία πρόσβασης.
Έχουμε το ζήτημα της δημιουργίας δύο μονάδων αποτοξίνωσης. Υπάρχει μόνο μια δημόσια μονάδα αποτοξίνωσης αυτήν τη στιγμή στο ΨΝΘ στη Θεσσαλονίκη. Έχουμε σκοπό να κάνουμε μία στα Γιάννενα. Υπάρχει μια εξαιρετική δουλειά που έχει κάνει το Νοσοκομείο ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ, είναι μια πρόταση οργάνωσης και λειτουργίας ενός πολυδύναμου κέντρου σε ένα κτήριο το οποίο είχε ολοκληρωθεί, αλλά ποτέ δεν έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι τώρα από το προηγούμενο ΕΣΠΑ. Θα έχουμε, λοιπόν, δύο μονάδες αποτοξίνωσης: μία στα Γιάννενα και μία στην Αθήνα.
Υπάρχει το ζήτημα της ενίσχυσης των υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και κοινωνικής επανένταξης. Και υπάρχει και μια μεγάλη προτεραιότητα που αφορά ομάδες ειδικής ευαισθησίας και ειδικής ευαλωτότητας, όπως είναι οι άστεγοι, οι έγκυες γυναίκες, οι μετανάστες και τα άτομα με συννοσηρότητα, δηλαδή τα άτομα τα οποία έχουν και ψυχική νόσο και εξαρτητική συμπεριφορά. Αυτές είναι οι ομάδες στόχου στο πλαίσιο της εκπόνησης αυτής της εθνικής στρατηγικής.
Τώρα, όσον αφορά το κομμάτι του ΟΚΑΝΑ που επιμείνατε λίγο, θα πω το εξής: Όντως υπήρξε μια ενίσχυση του προϋπολογισμού και κάνατε λάθος, διότι αυτή η ενίσχυση του προϋπολογισμού έχει μεταφραστεί σε επιπλέον υπηρεσίες και θα έλεγα και σε ποιοτικότερες υπηρεσίες.
Αυτή τη στιγμή έχουμε δύο μονάδες άμεσης πρόσβασης σε λειτουργία επιπλέον στην Αθήνα, οι οποίες επέτρεψαν πριν από λίγους μήνες να μηδενιστεί η λίστα. Υπήρξε ένα πρόβλημα αποχώρησης κάποιων γιατρών, διότι υπήρχαν…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Πεντακόσιοι είναι…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ (Υπουργός Υγείας): Ναι, το ξέρω. Είχε σχεδόν μηδενιστεί η λίστα, μια λίστα που είχε δυόμισι χιλιάδες εξαρτημένους σε αναμονή. Λόγω της αποχώρησης κάποιων γιατρών που ήταν με μπλοκάκι, συμβασιούχοι, επανήλθε, αλλά η πρόνοια είναι να προχωρήσουμε γρήγορα και στο αμέσως επόμενο διάστημα να καλύψουμε με διάφορους τρόπους, με συμβάσεις, ίσως και με μόνιμη προκήρυξη αυτές τις ανάγκες, έτσι ώστε να έχουμε οριστική αντιμετώπιση αυτού του θέματος. Έχουμε πολύ καλό σκορ αυτήν τη στιγμή σε επίπεδο Ευρώπης. Το λέει αυτό το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο, το EMCDDA ότι η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες στην Ευρώπη που είναι σε θεραπευτική -με την οποιαδήποτε έννοια- κάλυψη των χρηστών. Έχουμε πολύ μεγάλο ποσοστό. Πάνω από το 60% των χρηστών είναι υπό μιας μορφής αγωγή, προσέγγιση, κάλυψη σε προγράμματα παντός τύπου.
Και επίσης, ο ΟΚΑΝΑ έχει αναπτύξει δύο μονάδες εντατικής ψυχοκοινωνικής υποστήριξης. Λέγονται ΜΕΨΥ. Μία είναι στην Αθήνα και μία είναι στην Πάτρα που είναι μονάδες αυξημένων προδιαγραφών που πραγματικά εκεί συμπληρώνονται και με ψυχοκοινωνική υποστήριξη και με προοπτική επανενταξιακή. Λειτουργούν δύο σχολεία δεύτερης ευκαιρίας, ένα στην Αθήνα κι ένα στη Θεσσαλονίκη. Επίσης, έχουν αναπτυχθεί τέσσερις νέες μονάδες αποκατάστασης στην επαρχία, Σέρρες, Δράμα, Τρίκαλα και Πύργος. Αυτές οι μονάδες λειτουργούν κι έχω σκοπό να επισκεφθώ σε λίγες μέρες τη μονάδα στις Σέρρες.
Θέλω να πω ότι η επένδυση αυτή μεταφράστηκε και σε επιπλέον ποσοτικές και ποιοτικές -κατά την άποψή μας- υπηρεσίες και αυτό νομίζω ότι αυτό πρέπει να κάνουμε και σε όλους τους υπόλοιπους φορείς προφανώς, γιατί και το ΚΕΘΕΑ παίζει έναν πολύ κρίσιμο ρόλο. Το ΚΕΘΕΑ έχει και μια αυτονομία διοικητική, αλλά το Υπουργείο Υγείας χρηματοδοτεί τον προϋπολογισμό του όπως στις υπόλοιπες δομές.
Νομίζω ότι δεν διαφωνούμε ότι χρειάζεται μια επιτάχυνση της διαδικασίας εκπόνησης ενός συνεκτικού εθνικού σχεδίου δράσης, το οποίο δεν θα είναι, όπως είπα πριν, μια συρραφή των σχεδίων του καθενός επιμέρους φορέα αλλά θα υπηρετεί μια ενιαία λογική που θα διευκολύνει την πρόσβαση των πολιτών και την καθολική κάλυψη των αναγκών τους.
Ευχαριστούμε.
Ο Dr. Robert Koch στις 24 Μαρτίου 1882 στο Βερολίνο παρουσίασε στην επιστημονική κοινότητα την ανακοίνωση του, την ανακάλυψη του βάκιλου της φυματίωσης, της ασθένειας που “θέριζε” στην Ευρώπη και την Αμερική προκαλώντας το θάνατο και πλαισιωμένη από έντονο κοινωνικό στίγμα για τους πάσχοντες και τον περίγυρο τους. Η πρωτοποριακή έρευνά του Koch άνοιξε το δρόμο προς τη διάγνωση και τη θεραπεία της ασθένειας. Δεύτερο σημαντικό σταθμό στον αγώνα για την θεραπεία της ασθένειας αποτελεί η συμβολή του Selman A. Waksman που έθεσε στη διάθεση της ιατρικής το πρώτο πραγματικά αποτελεσματικό φάρμακο κατά του βακίλου του Κοχ:τη στρεπτομυκίνη.
